มวลน้ำมหาศาลท่วมทับโลก มนุษย์ต้องอาศัยบนเกาะประดิษฐ์ 'อิงกริต' กับพรรคพวกเป็นนักดำน้ำนอกกฎหมายที่ลงไปยังใต้ทะเลลึกเพื่องมสิ่งของจากยุคเก่า โดยที่ใต้ผืนน้ำนั้นเต็มไปด้วยเหล่าอสุรกายไม่รู้ที่มา...

เมื่อหวนกลับมาเจอกันอีกครั้ง เธอมีลูกตัวน้อยที่ต้องเลี้ยงดู ส่วนเขากลับมาทวงสิทธิความเป็นพ่อ "ทำไมเธอถึงไม่บอกว่าท้อง?"

“ไม่อยากให้ดูดบุหรี่ใช่ไหม แล้วจะให้ดูดอะไรแทนครับ...ปากคุณรึ?”

เพราะอุบัติเหตุทำให้เขามาโผล่ในช่วงปลายยุค 60 ทั้งยังเข้ามาอยู่ในร่างของคนที่มีชื่อแซ่เดียวกันเขากับด้วย แต่ดูเหมือนว่าโชคชะตาของโจวซิงเฉิงคนเดิมจะไม่ดี เพราะไม่เพียงจะขาพิการแต่พ่อแม่แท้ๆกลับทอดทิ้ง

พี่เลี้ยงเด็กมือใหม่ (จำเป็น) ที่จะมากระชากหัวใจคุณลุงหน้านิ่ง ใจนิ่ง สุดหล่อ ที่มีคะแนนท่วมท้น สิบสิบสิบ

มู่อันเหมยชาติก่อนเธอหนีการแต่งงานเพียงเพราะคิดว่า ว่าที่สามีนั้นเป็นเพียงอดีตนักโทษ แต่แล้วทุกอย่างก็พังทลาย หลังจากที่รู้ว่าชายคนรักที่เธอหนีตามไปกลับยัดเยียดคำว่าเมียน้อยให้เธอ โดยที่เธอไม่รู้ตัว

นิยายตอนเดียวจบ

"ผมเป็นสามีคุณ" ...เป็นประโยคที่เลือดเย็นและโหดเหี้ยมมากนะที่บอกสาวยังเวอร์จิ้นว่ามีผัวแล้วเนี่ย ในเมื่อแม้แต่ขาอ่อนผู้ชายเธอยังไม่เคยได้จับ แล้วนับประสาอะไรกับการมีผัวเป็นตัวเป็นตนแบบนี้กันเล่า!

อายุยี่สิบเมื่อไหร่...แล้วค่อยมีแฟน!

เป็นเด็กของคุณเกื้อเขาว่ากินหรู อยู่สบาย จ่ายไม่อั้น ไม่จำกัดวงเงิน แต่ต้องเก็บเป็นความลับ ไม่แสดงตัว แค่นั้นก็ได้อยู่ยาว

กว่าจะได้สามีคนนี้มา เธอขอพระแม่ลักษมีไปมากมาย แต่ลืมขอให้เขารัก!

ถ้าติดใจค่อยคบ #คลั่งไคล้ซินเซีย

เพราะทะเลาะกับพ่อเรื่องพี่ชายเธอจึงวิ่งออกจากบ้านตอนที่จะข้ามถนนคงถึงคราวซวย เธอถูกรถชนตายคาที่ พอลืมตาอีกทีก็มาอยู่ในยุคจีนโบราณแถมครอบครัวก็ยากจน เธอต้องช่วยให้พวกเขามีชีวิตที่ดีขึ้นให้ได้

ในวันที่เธอชวนเขา 'จดทะเบียนสมรส' ด้วยเหตุผลจำเป็นบางอย่างแบบหลอก ๆ เขากลับยื่น 'เงื่อนไข' มาข้อหนึ่ง '...มีเซ็กซ์กันตามปกติ ถึงจะจดทะเบียนกันปลอม ๆ แต่ทุกอย่างระหว่างเราจะเกิดขึ้นจริง ๆ'

"สามปีเลยนะ ตั้งสามปีที่เราชอบพี่เขา ไม่ชอบทำไมไม่บอกกันตั้งนาน" "เราก็ชอบ...." คลาวด์ก็ชอบปลายฝนมาตั้งหกปีรู้บ้างไหม? ความรักของเธอกับเขาเข้ามาในวันที่ฝนโปรยปราย...

อุบัติเหตุสไตล์นิยายต่างโลก ส่งผมมาในโลกของมาย ฮีโร่ ที่ใครๆก็รู้จักพร้อมกับอัตลักษณ์ของผมก็คือ.......ระบบยังไงล่ะะะะะะะ

คนบ้าอะไรแม่งจะเด๋อด๋าได้ตลอดเวลา สังคมสมัยนี้ไม่ได้หล่อหลอมให้แกร่งขึ้นเลยหรือไง กูหัวจะปวดครับไอฉิบหาย แล้วทำม้ายทำไม แม่จะต้องคอยให้กูคอยดูแลเด็กมันด้วย ลำพังตัวเองยังเอาไม่รอดเลยห่าเอ๊ย!

จำเธอขึ้นใจเพราะเราเป็นคนแรกของกันและกัน

รักเราเป็นเรื่องบังเอิญหรือใครบางคนตั้งใจ

กว่าจะรู้ตัวว่าถูกเลี้ยงต้อยมาเจ็ดปีก็ในวันที่ถูกจิรัสย์ลากขึ้นเตียง "ไม่ต้องห่วง ได้กันแล้วยังไงพี่ก็รับผิดชอบ" มัทนามองหน้าผู้ชายที่ฟาดเธอมาทั้งคืน บ้าบอ! ใครอยากให้เขามารับผิดชอบกัน