‘พระเจ้าครับ ถ้าจะให้ผมไปเกิดใหม่ในโลกไททันล่ะก็ขอผมเกิดเป็นตัวประกอบได้ไหมครับ แบบว่าไม่ต้องมาสนใจผมมากมาย เอาธรรมดาแบบสุดๆ เป็นไปได้ก็ไม่ต้องไปยุ่งเกี่ยวกับตัวละครหลักเลยยิ่งดีครับ!!'

“ ก็แค่คนธรรมดาที่รู้อนาคตและมีพันธะกับปอบในอดีต ”

ตื่นมาอีกทีผมก็กลายเป็นหลานชายหัวแก้วหัวแหวนของผู้เฒ่าคุโด คุณชายร่างกายอ่อนแอผู้ใช้เวลาหนึ่งในสี่ของปีอยู่บนเตียง "คุโด มิโนรุ" (Paring: ??? x Minoru)

คิม ดกจา ในวัยเด็กคิดว่าว่าห้องด้านข้างที่อยู่ติดกับห้องของเขาไม่มีคนอยู่จนกระทั่งวันที่แม่ออกไปทำงานและเขาโดนพ่อทำร้ายอย่างหนักจนต้องหนีออกมานั่งหน้าห้อง “ นี่ พี่ทำแผลให้ไหม ”

อคคทสึ ยูตะก็แค่อยากจะใช้ชีวิตในโรงเรียนมัธยมต้นอย่างเงียบๆ ก็เท่านั้น

หน้าตาคล้ายปีศาจต้นกำเนิด หากแต่พลังกลับไม่ใช่ ผู้ถือครองฐานะ "ผู้อุปถุมภ์อนาคตวิลเลิน" ละมั้งนะ

ถ้าเธอหลงทางในป่าเขา, เจอหัวขโมยตามทาง, เจอนักดาบแห่งน้ำ และเปลวเพลิง, เจอภูตผีปีศาจ, เจอเหล่าอสูรชั่วร้าย, เรียกชื่อฉันสิ ‘เซียนยักษาสามตาห้าร่าง – เซียว’ แล้วฉันจะปกป้องเธอเอง

เพราะว่าทำงานหนักเลยทำให้ทะลุมิติไปต่างโลก ขอโลกนี้ให้เธอได้นอนพักสบาย ๆ เถอะ แล้วนี่อะไรทำไมดันมาเกิดเป็นแมวของมิโดริยะเฉยเลยล่ะ

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

เธอก็เป็นแค่รุ่นพี่ที่อยากดูแลรุ่นน้องให้ดี แต่ทำไมรุ่นน้องถึงโตมาเป็นคนแบบนี้! #จิโตเสะเหนื่อยมากนะ

ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงได้โผล่มากลางสนามฟุตบอลแบบนี้ แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาหลัก ปัญหาหลักคือทำไมเขาต้องมาเล่นละครเป็นเด็ก 17 ด้วยเนี่ย!! แถมยังต้องมาเล่นฟุตบอลอีก เอาเขาออกไป!!!!

ท่ามกลางศึกสุดท้ายอันเป็นศึกชี้ชะตา ทั้งความสูญเสียและโลกอันสงบสุขที่กำลังจะมาเยือน จิเคโกะหลับไปทั้งๆอย่างนั้น ก่อนจะลืมตาขึ้นอีกครั้งในโลกที่ตนไม่คุ้นเคย “อ่า..ญี่ปุ่นเปลี่ยนไปขนาดนี้เชียวหรือนี่”

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

ผมเนี่ยแหละลูกชายของเอ็นเดเวอร์ ผมเนี่ยแหละฝาแฝดของโชโตะ และผมเนี่ยแหละ!คือความผิดพลาดทางอสุจิของเขา!! “แล้วผมไม่ใช่ลูกป๊าหรอ! ผมมาเรียกร้องในฐานะผมที่เป็นลูกป๊า!” “ชูยะ พ่อขอร้อง ไปนอนเถอะลูก”

ดวงตาที่แสนจะดุดันที่ใครจ้องมองมาก็ต้องกลัว กลิ่นที่เป็นเอกลักษณ์ และนิสัยที่เข้ากันไม่ค่อยจะได้กับพี่น้องคนอื่นๆและหยาบคายเป็นที่สุด "ก็บอกแล้วไงว่าไม่ได้ทำน่ะ ไอ้เวร"

หนูเรย์ไม่ต้องกลัวนะ มัมหมีจะปกป้องหนูเอง อ๊ะ! ไอ้ผู้ชายคนนั้นน่ะ บังอาจขโมยหนูเรย์ไปได้ยังไง! เดี๋ยวจะแช่งให้ยิงปืนไม่แม่นเสียหรอก!

หากได้ขอพรหนึ่งข้อ ผมก็อยากจะมีความสุขสักครั้งในชีวิตนี้