เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

ลูกกวางน้อยย่อมตกเป็นเหยื่อของราชสีห์ฉันใด กวินตรา ก็หาได้รอดเงื้อมมือของ ภาคย์ ไปไม่ได้ฉันนั้น... อย่าแม้แต่คิดจะหนีเขา เพราะเธอหมดสิทธิ์นั้นตั้งแต่วันที่เขาได้ครอบครองเป็นเจ้าของเรือนร่างนั้นแล้ว

'โบ้' แปลว่าตอนแรกตั้งแง่กับเมียสารพัด แต่หลัง ๆ เดินตามตูดเมียต้อย ๆ

เขาดูเอื้อมถึงยาก ฟรีแลนซ์แบบเธอจะอยู่ในสายตาคนระดับนั้นได้อย่างไร “คุณโอบมีแฟนหรือเปล่าคะ” เปิดคำถามวัดใจกันไปเลย “ผมดูใจง่ายหรือเปล่า”

วันนั้น... จำพี่ได้อยู่แล้วใช่ไหม

เพียงแค่พบสบตากับหญิงสาวที่เขาเจอเข้าโดยบังเอิญก็ทำให้ชีวิตของชายผู้เย็นชาไม่สนโลกอย่างเขาเปลี่ยนไป จากที่ไม่เคยสนใจหรือมองผู้หญิงคนไหนกลับมาเป็นเฝ้ามองเฝ้าดูและใส่ใจจนต้องแอบตามดูชีวิตประจำวันของเธอ

คุณนายเศรษฐีเสนอให้จันทรชาออกไปจากชีวิตลูกชายของหล่อน จันทรชาจึงตอบกลับไปทันทีว่า “ขอสักร้อยล้านแล้วกันค่ะ!” โดยคิดไม่ถึงเลยว่าการตัดสินใจของเธอ จะทำให้ใครบางคนต้องใช้เวลาถึงสองปีในการตามหาเธอและลูก

เมื่อเธอสาบานกับตัวเองว่าจะต้องช่วยชีวิตเขา การแต่งงานอันแสนรวดเร็วปานสายฟ้าแลบจึงเกิดขึ้น ท่ามกลางความสับสน วุ่นวาย และอันตรายรอบด้าน ในที่สุดเธอก็เผลอเอาใจเข้าไปพัวพันกับเขาอย่างถอนตัวไม่ขึ้นจนได้

ชีวิตคู่ที่เกิดจากการคลุมถุงชนเพิ่งจบลง แต่กลับมีอีกหนึ่งชีวิต กำลังเติบโตอยู่ในครรภ์ของเธอ

"ผมเป็นสามีคุณ" ...เป็นประโยคที่เลือดเย็นและโหดเหี้ยมมากนะที่บอกสาวยังเวอร์จิ้นว่ามีผัวแล้วเนี่ย ในเมื่อแม้แต่ขาอ่อนผู้ชายเธอยังไม่เคยได้จับ แล้วนับประสาอะไรกับการมีผัวเป็นตัวเป็นตนแบบนี้กันเล่า!

เธอเผลอมี one night stand กับผู้ชายที่คิดว่าเป็นหนุ่มโฮสต์ แต่กลับเจอเขาอีกครั้งในฐานะ 'คุณอา' ของเพื่อน... นายแพทย์ปวีร์ ตรียางค์กูร!

ทารกหย่านมแม่ตอนอายุเท่าไหร่เขาไม่ทราบ แต่สำหรับสามีป้ายแดงอย่างเขา... จะไม่มีวันยอมหย่านมเมียแน่ๆ

"เมื่อโชคชะตานำพา 'มินตรา' นักศึกษาสาวผู้แสนบริสุทธิ์ สู่โลกที่มืดมนของ 'เคย์ตัน' มาเฟียหนุ่มที่เต็มไปด้วยอำนาจ การเผชิญหน้าครั้งแรกเริ่มด้วยความโกรธสู่การลงโทษที่ไม่ยุติธรรม และในความยุ่งเหยิงของหนี้

”ลูกที่เขารู้ว่ามีอยู่ แต่ไม่เคยยอมรับ คราวนี้จะมาทวงสิทธิ์ อย่าหวังว่าเธอจะยอม!”

"พี่จะสอนทุกอย่างให้ขวัญเอง ทั้งเรื่องงานและเรื่องบนเตียง"

"ทำไมจะจับไม่ได้ล่ะ หวงเหรอ" "ถ้าปัดอยากจับของผมนัก...ก็รับผิดชอบผมด้วยแล้วกัน" เพราะสันนิษฐานว่าคืนนั้นเธออาจจะ ‘อมของหลวง’ แบบไม่ตั้งใจ แต่หลังจากนั้น...เวรกรรมล้วนๆ

"อ่อนแอบ้างได้ไหมคะ ให้พี่ได้ดูแล ได้ปกป้องเทียนได้ไหม" อคินพูดตัดพ้อคนตัวเล็ก ละยังทำหน้าออดอ้อน "พี่รู้นะ ว่าเทียนเก่ง เก่งมากด้วย แต่เวลาอยู่กับพี่เทียนทำตัวอ่อนแอบ้างน๊า"

  “ท้องแล้วหรือเปล่า ไม่ถึงยี่สิบสี่ชั่วโมงแพ้ท้องได้มั้ย” “ไม่ได้!!” ยี่สิบสี่ชั่วโมงถ้าท้องจริงลูกเขายังแบ่งตัวไม่ถึงสิบเซลล์เลยมั้ง เอาอะไรมาเเพ้ท้อง!!!

ทุ่มเทไปตั้งมากมาย เสียทั้งตัว เสียทั้งใจ แต่สุดท้าย… ‘นับท้อง! พี่รพีได้ยินไหมคะ‘ ’ท้องกับใคร?’

“ถามทำไมคะ” ปาลิกาพูดด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก “แล้วฉันจะรู้เรื่องของว่าที่เมียตัวเองไม่ได้หรือไง….ฉันแค่อยากรู้ว่าช่วงที่ละสายตาฉัน เธอผ่านผู้ชายมาเยอะแค่ไหน” “คุณสิงห์!” ปาลิกาหมดซึ่งความเกรงกลัวชายห