ได้ย้อนอดีตกลับมาทั้งที ไฉนวิญญาณไม่เข้าไปอยู่ในร่างคุณหนูตระกูลร่ำรวยเหมือนนิยายเพ้อฝันที่เคยอ่าน แต่กลับมาอยู่ในร่างหญิงที่กำลังตั้งครรภ์...

เขา...บุรุษสูงศักดิ์ นางหญิงสาวจากตระกูลล่มสลาย พบกันคราแรกเพราะความบังเอิญ พบกันอีกครั้งนางกลับโทษความซวย ทว่าเส้นทางจากนี้เล่า หรือควรปล่อยให้เป็นไปตามสวรรค์ลิขิต ชะตาฟ้ากำหนด

เล่อปาอ๋อง บุรุษผู้มีนัยน์ตาสีอำพันเข้มแฝงความดุดัน ที่ใคร ๆ ต่างกลัวเกรงเพียงแค่ได้ยินนาม กลับถูกใจสตรีลึกลับไร้ที่มา มิหนำซ้ำนางยังกินดีหมีหัวใจเสือถึงกับลอบสังหารเขาถึงสองครั้งสองครา

นางเลือกเขาเพียงเพราะหลงรักตั้งแต่พบหน้ากันครั้งแรก เพราะไม่รู้ใจตนเองจึงตัดสินใจทิ้งนางไปถึงสามปี มารดาเถอะ! เวลานี้เขาไม่อยากหย่าแต่นางกลับคิดจะมอบหนังสือหย่าให้กับเขา นางช่างเป็นภรรยาที่อวดดี

วินาทีนั้นมีซุปเปอร์ ฮีโร่หญิงวันเดอร์วูแมนปรากฏตัว ซินก็กระโดดม้วนตัวสามตลบ ถึงตัวลูกหมาทันที ซินจับเจ้าลูกหมาโยนเข้าข้างทางตรงจุดที่แม่มันรอรับอยู่พอดี เยี่ยม! สำเร็จแกรอด แต่..... เอียดดดดดโครม!

กำแพงวังสีทองตั้งสูงตระหง่าน สถานที่กักขังสตรีงามนับพัน หากหลงเข้ามาแล้วใช่ว่าจะออกไปได้ง่าย นางผู้ไม่ปรารถนาจะโบยบินเข้าสู่กรงทองกลับไม่อาจหลีกหนีโชคชะตาในครั้งนี้ได้

เพราะมีบิดามากรัก บุตรสาวอดีตภรรยาเอกเช่นนางเดิมทีมีความปรารถนาที่จะแต่งให้กับบุรุษธรรมดาผู้หนึ่ง ทว่าชีวิตกลับต้องพลิกผันหลังได้พบกับ ‘เขาผู้นั้น’

ข้ามีนามว่าฮุ่ยน่า เกิดมาอาภัพ มารดาจากไปตั้งแต่ยังเยาว์ บิดาละเลยไร้คนค้ำชู เป็นถึงคุณหนูใหญ่ เทียบมิได้แม้แต่สาวใช้ในเรือน ชีวิตเปลี่ยนไปเมื่อข้าได้พบกับชายสวมหน้ากาก "จำไว้อย่ายิ้มให้ผู้อื่น!"

‘ในเมื่อสวรรค์เปิดทางให้นางได้กลับไปอีกครั้ง เช่นนั้นนางจะไม่ใช่จิวฮวาคนเก่า ไม่ใช่สตรีโง่เขลาผู้นั้นอีกแล้ว หากทั้งหมดคือโชคชะตา นางพร้อมแล้วที่จะไปแก้ไขมันอีกครั้ง’

สตรีร้ายกาจ! สายตาคมกริบจ้องมองร่างระหงไม่วางตา มือหมุนจอกสุราเล่นพลางกดริมฝีปากลึกปรากฏร้อยยิ้มเจ้าเล่ห์ร้าย นางต้องจายค่าตอบแทนหากคิดยืมมือเขาจัดการกับเรื่องไร้สาระเช่นนี้

เรียวปากงามคลี่ยิ้มขมขื่น หนังสือหย่า! นั้นคือสิ่งที่นางได้รับด้วยข้ออ้าง บัดซบ นางมิมีบุตรสืบสกุล

เขาคือบุรุษลึกลับ... นางเป็นโจร... ทว่าครั้งหนึ่งนางเคยช่วยชีวิตเข้าไว้นะ! บัดซบ! คนผู้นี้ช่างอกตัญญูต่อนางแล้ว... เขาแค่นเสียง ‘ฮึ’ ออกมาคำหนึ่ง “พบเจ้าเหมือนพบดาวหายนะสิไม่ว่า!”

เคยมีคนกล่าวไว้ว่าการแต่งงานคือจุดสิ้นสุดของความรัก ไม่มีรักย่อมไม่มีความผูกพัน.... ข้ามาตามภรรยากลับบ้าน...

สิ่งเดียวที่ติดตัวมาคือสมอง และสองมือ ฉายาสิบแปดมงกุฎ มันมิได้มาโดยง่าย มงเดียวก็หนักหัวจะแย่อยู่แล้ว ทว่าความซวยมันอยู่ที่จู่ๆ ทะลุมิติมาดันเข้ามาอยู่ในร่างของสตรีที่สามีแล้ว

หนึ่งหญิงที่อกหัก หนีมาพักใจถึงเมื่องเหนือ หนึ่งชายที่ไม่มีความเชื่อมั่นในความรัก

ก้องภพนักธุรกิจหนุ่ม เจ้าชู้เป็นที่สุดใช้ชีวิตอิสระมาโดยตลอดแม้กระทั้งแต่งงาน ปลายไหมสาวแสนจืดชืด ภรรยาผู้แสนดี แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้วเธอไม่ใช่ของตายอีกแล้วมาดูความวุ้นวายที่จะเกิดขึ้นกับครอบครัวนี้