พลอยนพเก้า

ความฝันของใครหลายคนงดงามจนต้องเฝ้ารอ ความฝันของคนบางคนแสนเศร้าจึงไม่อยากให้วันเวลาล่วงมาถึง แต่ความฝันของดรุณีวัยเยาว์ที่ถึงกับพลิกฟ้าคว่ำดินเกินกว่าที่ใครจะกล้าคิด ขอให้มันเป็นแค่เพียงฝันตื่นหนึ่ง

เวียงนพรัตน์ แผ่นดินรูปหัวใจที่เป็นต้นกำเนิดของอัญมณีทั้งเก้า ดินแดนที่เคยรุ่งเรืองด้วยสรรพสิ่งทั้งหลาย แต่ทว่าวันนี้กลับต้องซุกซ่อนตัวเองราวกับพยัคฆ์บาดเจ็บที่รอคอยวันเวลาหวนคืนกลับมาผงาดอีกครั้ง

จอกหนึ่ง หอมกรุ่นกลิ่น จอกสอง รสหวานล้ำ จอกสาม ซึมซับทุกหยดหยาด จอกสี่ กำซาบ จอกห้า ซ่านซึ้งทรวง จอกหก ลิ้มรสแห่งรัก จอกเจ็ด เจ็บหนักรักสลาย จอกแปด ลืมสิ้นทุกข์โศก จอกเก้า ลิ้มรสเลิศล้ำแห่งยอดสุรา

โอวหยางไป๋เฟิ่ง อ่อนโยน ใสซื่อ เปี่ยมเมตตาอันใด ล้วนสร้างภาพเหลวไหลทั้งเพ จงจำเอาไว้ “นางหงส์เช่นข้าฆ่าได้หยามไม่ได้”

บ้านของข้า คือทุ่งหญ้าและฟ้ากว้าง ตัวข้าเป็นเพียงนกป่า หาใช่หงส์ล้ำค่าเคียงคู่บัลลังก์ทอง ข้าจำต้องจากบ้านไกล เพื่อหน้าที่อันยิ่งใหญ่ โผบินเข้าสู่กรงทอง

สาวจอมเฟอะปรากฏกายในฐานะซุปเปอร์สตาร์สุดเซ็กซี่ ในงานเปิดตัวราชันย์ลูกหนังแทนเพื่อนซี้เซ็กสตาร์ตัวจริง เธอจะทำฉันท์ใดเมื่อไปเตะตาของราชานักรักผู้อื้อฉาวเข้า คนอย่างเขาแม้พระจันทร์และดวงดาวก็ซื้อได้

หนึ่งหัวใจรักพญาเหยี่ยวจ้าวเวหา หนึ่งหัวใจรักพยัคฆาแห่งขุนเขา โฉมสะคราญแห่งบัลลังค์จันทราจะเลือกผู้ใดเคียงข้าง โชคชะตาฤาฟ้าลิขิต ศึกรักแห่งสายเลือดอุบัติขึ้น ณ ดินแดนแห่งเส้นขอบฟ้า

ปริศนาโกเมนสีเลือด และหยดน้ำตาบนใบหน้าหญิงสาวในภาพวาดโบราณ

ประสบการณ์ระหว่างการรับรังสีรักษา

มุมมอง บางมุม ที่บางครั้งอาจมองผ่านไป

ข้อคิดเล็ก ๆ สำหรับผู้ป่วยที่กำลังวิตกกังวล หนักอกหนักใจ หรือทุกข์ทรมานกับเจ้ามะเร็งตัวร้าย

เมื่อฉันเป็นโรคร้าย

บุปผามีใจ ภมรไร้ใจ บุปผาสะบั้นใย ภมรโผผินโบยบินตาม

เรื่องราวของสาวหน้าหวาน ที่แกล้งแต่งตัวเป็นชายเพื่อร่วมงานคืนวันแห่งอดึตในงานประเพณีลอยกระทงเผาเทียนเล่นไฟ แต่อาถรรพ์แห่งพระจันทร์สีเลือดทำให้เธอเดินทางสู่อาณาจักรสุโขทัยในคราบหนุ่มน้อย

การเดินทางย้อนอดีตของสาวแสนซนในคราบหนุ่มน้อยหน้าหวาน สุโขทัยในวันเวลาที่ยังคงเรืองโรจน์ ในน้ำมีปลา ในนามีข้าว การต่อสู้ของนักรบเพื่อขับไล่ผู้รุกราน เพื่อปกป้องแผ่นดินไว้ให้ลุกหลานได้หยัดยืนอย่างมั่นคง