Aiyada.Author

ซินเดอร์เรลล่ายังทิ้งรองเท้าแก้วเอาไว้ให้เจ้าชายตามหา แต่เธอกลับทิ้งเพียงชั้นในไว้ให้เขาดูต่างหน้า...

“ฉันชักจะติดใจเธอแล้วล่ะสิ มาเป็นผู้หญิงของฉันไหมดาร่า เธออยากได้เท่าไร ฉันยินดีจะจ่าย”

“หวงพ่อมากเลยเหรอหืมดวงใจ หนูจำได้ไหมว่าก่อนหน้านั้นหนูยังหวงแม่ไม่ให้พ่อเข้าใกล้อยู่เลยนะ ทำไมหนูเปลี่ยนไปขนาดนี้เลยอะลูก”

สามปีที่โดนสามีทิ้งไปอย่างไม่ไยดียังไม่ทำให้เจ็บปวดหัวใจเท่าวันที่เขากลับมาพร้อมกับยัดเยียดตำแหน่งเมียบำเรอบนเตียง

'ลูก' ต้องเป็นของเขา 'แม่ของลูก' ก็เช่นกัน อดีตก็เคยเป็นมาแล้ว ปัจจุบันทำไมเขาจะเป็นสามีของภคนางค์อีกไม่ได้?

“แต่ต่อให้เราไม่ได้เป็นคนรักกันแล้ว เฮียก็ยังอยากให้เราคุยกันได้ ในฐานะเพื่อนก็ยังดี” “ใครเขาจะเป็นเพื่อนกับผัวเก่ากันคะ”

ความผิดพลาดที่เธอไม่ได้ตั้งใจทำให้เกิด กลายเป็นตราบาปที่ต้องชดใช้ด้วยใจขมขื่น

หากเธอเป็นท้องฟ้า…เขาจะเป็นก้อนเมฆที่คลอเคลียอยู่เคียงข้างเธอตลอดไป

จากนางบำเรอชั่วคราวกลายเป็นเมียจำยอมของเขาตลอดไป

ก่อนหน้านี้เป็นอะไรไม่สำคัญ แต่จากนี้ไปเดหลีคือ ‘เมียรัก’ ของอิทธิพลเท่านั้น...

กว่าจะรู้ตัว เธอก็ไม่รักกัน

ฝาก ‘เดือนอ้าย’ ไว้กับ ‘พลรบ’ ก็ไม่ต่างจากฝากปลาย่างไว้กับแมว...

เธอเป็นดั่งดวงใจที่เขาจะไม่ยอมปล่อยให้หลุดมือไปง่ายๆ

แม้เพียงแรกพบสบตาเขาก็อยากได้เธอมาเป็นดวงใจ...

เมื่อมารดาป้อน 'เมีย' มาให้ถึงปาก มีหรือคนอย่างนายหัวอาชว์จะไม่รีบรวบรัด...

จากไซด์ไลน์ฝึกหัดกลายมาเป็นแม่บ้านและก้าวขึ้นไปสู่ตำแหน่งเมียรัก...

เมื่อเขาเป็นยิ่งกว่าอสูรร้าย เธอยิ่งเจ็บช้ำทั้งใจและกาย...

'กรง' ของเขาจะกักขังเธอไปชั่วชีวิต

เพราะความเมา เรื่องราวระหว่างเธอและเขามันจึงจบลงบนเตียง... และ ‘ลูก’  คือผลลัพธ์จากความสัมพันธ์แสนวาบหวามในคืนนั้น...