"แล้วถ้าวันหนึ่ง ขวัญท้องลูกของคุณสิงห์ขึ้นมาล่ะคะ" "ท้องก็ เลี้ยง ลูกไม่มีพ่อมันก็โตได้ อย่าเอาความสะเพร่าของเธอมาโยน ให้ฉันรับผิดชอบ"

หายจากกันไปตั้งหลายปี ใครจะคิดว่าวันนี้จะได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง "น้องอังกูล น่าตาเหมือน คุณอัครา เลยนะคะ นี่ถ้าไม่บอก คิดว่าเป็นพ่อลูกกันเสียอีก" "ขอโทษนะครับ แต่ผมยังไม่เคยมีลูก"

"ไม่ต้องทำมาเป็นหวงตัวนักหรอก แค่ฉันต้องมามีอะไรกับเธอขณะที่เมียฉันนอนอยู่ห้องข้าง ๆ ฉันก็เอียนจนอยากจะอวกอยู่แล้ว รีบ ๆ ท้องซะ จะได้รีบ ๆ ไสหัวออกไปจากที่นี่สักที"

"ก็เพราะแบบนั้นไง ฉันถึงได้อดทนเป็นพ่อคนจนถึงทุกวันนี้" " อย่ามาใช้คำว่าอดทนต่อหน้าลูกนะคะ ถ้าพี่ธัญไม่ได้รักเราก็แยกกันอยู่เถอะค่ะ" "ฉันรักลูก...แต่ฉันไม่ได้รักเธอ ปิ่นมิกา"

"บอกมาสิ ว่าเด็กคนนี้คือลูกของพี่" รัตน์เกล้านึกหัวเราะในใจเบาๆ กับคำพูดของคนตรงหน้า วันที่เขาไล่ให้เธอไปเอาลูกออกเธอยังคงจำได้ดี "ไม่ใช่ค่ะ พ่อของหนูแก้มเขาตายไปตั้งนานแล้ว"

เขาว่ากันว่า คนสองคนยิ่งอยู่ด้วยกันนานความรักก็ยิ่งลึกซึ้ง แต่ความรักแบบนี้ เมื่อโดนทรยศความเจ็บก็จะยิ่งสาหัส "พี่ปรางช่วยหย่ากับพี่ภัทรให้พิงหน่อยได้ไหมคะ ถือว่าพิงขอร้อง" คำพูดของคนเป็นชู้ไร้ยางอาย