ค้นหา

สองปีผ่านไปพร้อมกับความทรงจำร้ายๆ ฉันกลับมาเจอกับต้นเหตุของปัญหาอีกครั้ง สกายยืนอยู่ตรงหน้าพร้อมกับอุ้มเด็กชายตัวเล็กไว้ในอ้อมแขน นอกจากแม่ของลูกเขาก็ไม่ต้องการใครอีกแล้ว "แน่นอนว่าไม่ใช่เธอ คาร์ริน"

คุณเคยแอบรักเพื่อนสนิทไหม? รักที่ไม่มีทางเป็นไปได้.. สิ่งที่ดีที่สุดคือเก็บความลับนี้ไว้ให้ลึกสุดใจ

ผมจ้องผู้หญิงตรงหน้าด้วยสีหน้าเรียบเฉย ก่อนจะค่อยๆ หลับตาลงร้อยครั้งพันครั้งที่ผมต้องพยายามข่มความรู้สึกของตัวเอง.. ทำเป็นไม่รู้ "อีกนานแค่ไหนที่เธอจะยอมรับว่าเด็กคนนั้นต้องมีพ่อตอบฉันหน่อยฝานฝาน"

"บีน่า!" ฮันเตอร์เดินเข้าประชิดตัวฉันมากขึ้นกว่าเดิมก่อนจะใช้ศอกค้ำกำแพงไว้ สายตาคู่คมมองตรงมาอย่างแน่วแน่ "ร่างกายฉันมันต้องการเธอ หัวใจระยำแม่งก็ร่ำร้องหาแต่เธอ แล้วเธอจะให้ฉันทำยังไง พูดมา!!"

เธอคือนิยามของคำว่า 'ผู้หญิงอันตราย' และเธอคือคู่หมั้นของผม นอกจากใช้หมัด ศอก เข่า อัดเข้าหน้าผมแบบเน้นๆ อย่างอื่นเธอก็ทำไม่เป็นเลย "ปรนนิบัติฉันสิ ปรนนิบัติฉันเดี๋ยวนี้!!"

บางทีรักแท้อาจเข้ามาในรูปแบบของเวรกรรม ไม่เคยเข้าใจคำว่ารักจวบจนวันที่เสียเธอไป..

"ก็แค่พลาดได้เสียกันแค่ครั้งเดียว เธอคิดว่าฉันจะต้องแคร์เธอมากมายงั้นสิ หึ! อย่างเธอมันก็แค่ผู้หญิงสำส่อนคบไม่เลือก" พูม่าปลายตามองชิลินอย่างเหยียดหยาม ชิลินจึงตอกกลับไปด้วยสายตาเย็นชา "เพิ่งรู้เหรอ!"

"หน้าเกาหลีแบบนี้ สเป็คแพนด้าเลยนะพี่" ผมสบตาสาวน้อยตรงหน้านิ่งๆ ก่อนจะเดินเข้าไปหาแล้วล้วงที่ครอบหูลายหมีแพนด้าในกระเป๋าออกมาพร้อมกับสวมให้เธอ "พี่ขอพักฟื้นหัวใจสักพัก ไว้พี่พร้อมพี่จะไปจีบเราเอง"