ค้นหา

เมื่อเขา...ผู้ชายหน้าสวยที่ร้ายและรวย(นิดหน่อย)เป็นที่หมายตาของสาวๆต้องมารับรู้ว่าตัวเองเป็นหนี้หนี้ชีวิตของมาเฟียอิตาลีที่ไม่อยากจะยอมรับว่ามันหล่อแล้วเขาจะทำยังไง

เขาคือซาตานร้าย..ส่วนเธอคือผู้หญิงที่แสนดี เรื่องราวจะเป็นอย่างไร...เมื่อเขาและเธอต้องมาแต่งงานกัน

บุตรบารอนไม่ชอบเรื่องยุ่งยาก แต่ไฉนใยเล่านังอาจารย์ใหญ่สติไม่ดีจึงชอบมาตามรังควานเขานัก!?

คุณยังจำผู้ชายที่เคยจับมือ จูงมือ และนอนหนุนตักตอนดูหนังในคาบเรียนสมัยอนุบาลหมีน้อยได้ไหม? และถ้ากลับมาเจอกันอีกครั้งคุณจะรู้สึกดีใจรึเปล่า? แต่ทำไม...ฉันรู้สึกเจ็บ...มากๆ เลยล่ะ

ก็ไม่มีอะไรมาหรอก...เรื่องนี้...อย่ากดอ่านมันเลย ผู้เขียนแค่ต้องการเขียนระบาย มันออกมาก็เท่านั้นเอง...

"ที่พวกพี่ทำมันเรียกว่าความรักงั้นหรอ?" -Junior "ต้องทำดีแค่ไหนกูถึงจะได้หัวใจมึง" -Ren "มึงอยากได้อะไรกูก็จะหามาให้ แต่ขออย่างเดียวอย่าคิดที่จะไปจากกูก็พอ" -Nigth

รักนี้แค่เริ่มต้น...!!!!

ฉันยังยืนอยู่ที่นี่ ฉันคนนี้ยังมีเธอทุกนาที แม้แต่รอยแก้วรอยนั้นที่ฉันมองคราใด... เสียงร่ำไห้และสะอื้นไหวอยู่ทุกครา... หรือความรักของเราจะเป็นไปไม่ได้...

"ผมไม่มีวันเอาเด็กกะโปโลแบบนี้มาทำเมียหรอก" นั่นคือสิ่งที่เขาเคยกล่าวเมื่อครั้นก่อนโน้น หากทำไมวันนี้เขากลับจะกลืนนํ้าลายตนเองซะงั้น