ค้นหา

การก้าวเข้ามาในบ้านพาณิชกุลย์​ เขาเข้าใจว่าหล่อนคือ​ ​"แม่เลี้ยงคนใหม่"หล่อนซึ่งเป็นดั่งเงา​ของน้องสาว หากแต่เขาเข้าใจผิด​ คิดว่าหล่อนคือคนรักที่ทิ้งกันไป...ทั้งรักทั้งแค้นสุมใจรอวันเอาคืน

ศึกรบที่ว่าแย่ ยังแพ้ศึกรักที่เขาต้องเผชิญ สถานการณ์อันร้อนระอุของชายแดนใต้ ยังน้อยกว่าไฟรักที่แผดเผาใจ

“นั่นน้ำอะไรคะ” ปานพิมพ์ถามด้วยความสงสัย “มันเป็นน้ำว่านเสน่ห์ร้อยแปดที่มีส่วนผสมของรากราคะอยู่ด้วย” อาจารย์หนุ่มอธิบาย “เอาล่ะ แยกขาออกจากกัน” สิ้นคำสั่งหญิงสาวรีบทำตามทันที

"ไปด้วยกันกับแม่นะ..ในเมื่อ..พ่อเขากำลังจะมีน้องใหม่อีกคน..หนูก็คงจะหมดความหมายเพราะเขาเห่อลูกใหม่ เราจะไปเริ่มต้นใหม่ด้วยกัน...สามคน..." อ้อมแขนอบอุ่นโอบกอดร่างนุ่มจนแนบแน่นสร้างกระแสสัมพันธ์ซึมลึก..

ในวันที่รักเขาไปแล้วทั้งใจและเขาเองก็ทำท่ามีใจให้...แม่ของลูกก็เดินย้อนกลับมา และเธอคนนั้นยังเป็นคนที่เขารักไม่เคยลืม ถ่านไฟเก่าที่ยังร้อน ทำท่าจะคุกรุ่นขึ้นอีกครั้ง เธอ...ผู้ซึ่งมาทีหลัง จะทำเช่นไร

เพราะไม่อยากเสียเขาไป หล่อนมีเวลาอีกไม่นาน...อีกไม่นานเพื่อจะมีเซ็กส์กับเขา และจะต้องทำให้ยอมมีเซ็กส์ด้วยให้ได้ ก่อนที่เขาจะแต่งงาน

เขามีฝีปากและเสน่ห์ร้ายเหลือเป็นอาวุธ ส่วนเธอพกความอึ๋มมาเต็มพิกัด เขาหวังจัดการคนที่ริจะมาเป็นแม่เลี้ยงด้วยเสน่ห์ล้นเหลือ สั่งสอนให้เธอได้จดจำ แล้วใคร....จะหยุดความร้ายกาจของเขาได้ล่ะ!!!

“อย่าขยับมากที่รัก…เดี๋ยวพี่เสร็จก่อน” “พี่แสน…เจ็บ…” “อีกนิดนะเด็กดี…อีกนิด…ฟู่…"

เขากลับมาเพื่อทวงแค้น ทวงคืนทุกอย่างที่ควรจะเป็นของตน โดยมีความรักของ อิงดาว น้องสาวของเขาเป็นเดิมพัน

สิงหนาท+จอมขวัญ

ปฐพี วิศวกรหนุ่มที่เคยผิดหวังจากรัก ถูกคนรักสวมเขา..เขาจึงไม่อยากเจ็บช้ำเพราะมันอีก เลี้ยงหมาดีกว่าเลี้ยงเมียที่ไม่ซื่อสัตย์ เขาได้กล่าวเอาไว้

'ถ้าพ่อเขาเลือกแล้ว..เราก็จะสู้และเดินไปด้วยกันนะ..' คิดด้วยใจที่ร้าวรวด​ หยาดน้ำตารินไหลไม่อาจฝืน..ในวันวิวาห์ของเขากับคนที่เป็นดังเงาของเธอ​ รอยรักที่เขาฝากไว้​ ได้ก่อเกิดโซ่สวาทคล้องใจให้ผูกติด​

มารู้ใจตัวเองเมื่อสายไป เขาจึงยอมทำลายกำแพงที่ขวางกั้น พยายามทำทุกอย่างเพื่อผูกมัดเธอเอาไว้ เพียงแค่คำรักของคนหลอกลวงจะรั้งใจเธอไว้ได้เชียวหรือ