ค้นหา

ยาตะการาสุ กับ ข้อความในช่วงเที่ยงคืน กับความคิดถึงในบางสิ่ง

“เสื้อเชิ้ตแล้วโล่งล่างเนี้ยนะ” “ไม่ได้โล่งล่าง!!! ไม่เห็นเรอะ ใส่บ๊อกเซอร์อยู่!!!”

ภูเขากล่องซ็อกโกแลตที่วางไว้บนโต๊ะ บางครั้งกลับชวนให้จี๊ดใจดีจริงๆ ถึงแม้จะไม่รู้ที่มาของการจี๊ดใจนั้นก็เถอะนะ

เบอร์สามแห่งเซปเตอร์โฟร์ จอมเอาแต่ใจเป็นอันดับหนึ่ง กับ หมอนข้างอุ่นๆ ส่วนตัวในวันที่พายุหิมะที่ตกหนัก ก่อนวันคริสมาสตร์จนทำให้ผู้คนต้องหยุดงาน

ซ็อกโกแลตแท้ว่ากันว่าขมนัก ทว่าภายในความขมยังซ่อนความหวานละมุ่นลิ้น กว่าจะถึงวันที่ซ็อกโกแลตจะละลาย จนรับรสหวานหอมนั้นได้ ฟุชิมิและยาตะต่างรู้ดีที่สุด ว่ามันขมมากแค่ไหน...

บันทึกประจำวันของคนสองอายุที่ห่างกันร่วมสิบปี กับชีวิตธรรมดาๆหวานอมขมในเมืองชิสึเมะ

อย่าง ฟุชิมิ ซารุฮิโกะ คนนั้นนะเรอะจะเลี้ยงกระต่าย !! ให้ตายยังไงก็เป็นข่าวโคมลอย รึที่จริงหมอนั่นแค่หัวกระแทกอะไรมา ถึงยอมรับเลี้ยงกระต่ายหูตกสีน้ำตาลลนั้นซะได้ !!

ข้อความที่ฟุชิมิ ซารุฮิโกะ ได้รับตอนเที่ยงคืน กับอาการประหลาดๆสมัยอายุสิบห้าที่วนกลับมาอีกครั้ง

ข้อความที่ฟุชิมิ ซารุฮิดกะ ได้รับตอนเที่ยงคืน กับอาการประหลาดๆสมัยอายุสิบห้าที่วนกลับมาอีกครั้ง

ไฮเดนเยีย? ร่มสีใสรึร่มสีทึบ? จะยังไงพวกเขาก็ยังเป็นแค่เด็กมัธยมที่มีเรื่องให้กลุ้มใจเพียงน้อยนิดกับเรื่องไม่กี่เรื่องเท่านั้นแหละน่า !!

ยาตะการาสุ กับ หนึ่งวันฝนตก และ หนึ่งวันที่ไม่สบาย

พวกเขาคือราชาที่เป็นสีขั้วตรงกันข้าม ทำอะไรไม่ได้ นอกเสียจากชะตากรรมทำซ้ำกับรอยเดิม...