ค้นหา

พวกคุณเคยคิดไหม ถ้าโลกที่สดใสที่พวกคุณอยู่มันเกิดจากการเสียสละของใครบางคน มันจะทำให้พวกคุณรู้สึกยังไง...

เริ่มจากคะแนนต่ำเตี้ยเรี่ยดินจนน่าร้องไห้ ครูประจำชั้นนึกสงสาร เห็นแก่ที่ตั้งใจเรียนถึงจะเป็นนักเลงเลยส่งมาให้ช่วยติว แต่ประโยคแรกที่บาจิ เคย์สุเกะทักคนช่วยติวนั้นไม่ใช่ชื่อเจ้าตัวแต่อย่างใด “แมว”

เอาล่ะ…ฟังฉันดีๆ นะ ฉันหลุดเข้าไปอยู่ในนี้!!!

โฮ่ง โฮ่งๆๆ แง่งงงง บ้อกบ้อก (อ้าวเห้ย ทำไมเห่าได้)

ศาลเจ้าที่เหล่านักเลงหลายคนเริ่มใช้เป็นที่นัดรวมประชุมเวลาพ้นค่ำ จนผู้อยู่อาศัยบริเวณรอบไม่กล้าแม้แต่จะเดินผ่านไปมาบริเวณนั้น "ศาลเจ้านี้ไม่มีคนดูแลหรือไง" "โทษนะคะ มีปัญหาอะไรกับฉันหรอ"

บาจิ เคย์สึเกะ หัวหน้าหน่วยหนึ่งแห่งโตเกียวมันจิไค ผู้เสียชีวิตลงระหว่างศึกบารุฮาระกับโตมันในวันฮาโลวีนสีเลือด... สิ่งที่ไม่คิดไม่ฝันนั้นก็ได้เกิดขึ้น ชีวิตใหม่อันแสนสงบสุขและได้ทำตามฝันของตัวเอง...

หรือว่าการที่มาเปิดคลินิกในเมืองจะเป็นความคิดที่ผิดมหันต์กันแน่ เพราะหลังจากที่เพิ่งเปิดให้บริการได้ไม่ถึงอาทิตย์ กระจกหน้าร้านก็แตกละเอียดเสียแล้ว..

สาวน้อยที่บอบบาง เธอคือดอกลิลลี่น้อยในทุ่งกว้าง....ตัวฉันจะสามารถปกป้องเธอตลอดไปได้ไหมนะ?

เพราะเขามีจุดมุ่งหมายที่ยิ่งใหญ่ในการที่จะต้องไม่สอบตกเเละเขาอยากจะทำคะเเนนได้ดีมากๆ เขาจึงต้องหาคนช่วยติววิชาต่างๆ เพื่อเเม่ฉันจะซ้ำชั้นอีกไม่ได้ เดะเเม่จะร้องไห้

"พ่อของฉันได้แต่งงานใหม่กับผู้หญิงคนหนึ่ง ผู้หญิงคนนั้นมีลูกชายติดมาด้วยแต่โชคชะตากลับเล่นตลกไม่นึกว่าเขาจะเป็นเพื่อนร่วมชั้นของฉัน"

" อย่าให้เลือดเปื้อนหน้า มันสกปรก " บาจิรู้สึกชินเวลามีผ้าเช็ดหน้ามาซับเลือดที่เปื้อนใบหน้าของเขา ถึงมันจะเป็นเรื่องไร้สาระ กระทั่งมือเรียวสั่นระริกก็ยังเอื้อมมาซับอย่างเเผ่วเบาจนถึงวินาทีสุดท้าย

รักนะ รักนะ ชอบนะ ชอบที่สุด อยากบอกเธอเหลือเกินให้ได้รู้ แต่ทำไงได้ถ้ากำแพง "บราเทอร์โซน" มันหนาซะขนาดนี้

"ฉันเกลียดวันฮาโลวีนที่สุดเลย" "ลาก่อน ที่รักของฉัน"

เจอครั้งแรกพวกเขาเห็นเธอถีบผู้ชายกระเด็น เจอกันครั้งที่สองเธอมาในฐานะ [เด็กใหม่] ที่บินตรงมาจากเซี่ยงไฮ้ และครั้งที่สาม....พวกเขาค้นพบว่า ดันไปพัวพันกับบุคคลที่ไม่ควรยุ่งเสียแล้ว R(16+)

วันนั้นเป็นวันที่ฝนตกหนัก "เฮ้ เห็นกางเกงในหมดแล้วนะ" "หวาา!!!" "5555คิดจะยั่วฉันรึไงเล่า"

บนโลกใบนี้มีผู้คนอยู่มากมาย หนึ่งในนั้นจะต้องมีใครสักคนที่ทำให้เรารู้สึกใจเต้นแรง แต่ใครจะไปคิดว่าบทนิยามความรักที่บัญญัติขึ้นเองหลังอ่านโชโจมังงะ มัทสึโนะ จิฟุยุจะนำมันใช้กับ 'น้องสาว' ของคุณบาจิ

หลังจากที่ได้มาเกิดใหม่ในช่วงขึ้น ม. ต้น ฉันได้สาบานว่าจะเป็น “เด็กดี” ให้ได้ แต่ทำไมมันยากจังวะ! แถมอีตาแฟนเก่านี่อีก!?

การใช้ชีวิตที่มีแต่การต่อยตีนี่มันยากมากว่าที่คิดอีกนะเนี่ยแต่ขอร้องได้ปะ ขอเป็นแค่ตัวประกอบได้ไหมขอร้อง!!

บาจิ ชิอง เพราะมีพี่ชายที่ชอบหิ้วน้องไปเลี้ยงในบ้านซาโนะอย่างเคสึเกะ เหมือนเป็นการทรมารเด็กน้อยที่ต้องมาเป็นตุ๊กตาโดนเล่นจับเด็กตัวให้เป็นเด็กผู้ชาย เเละจนต่อมาได้เข้าเเก๊งพวกเขาไปอย่างงงๆ จนทุกวันนี้ต้องมายืนหน้าตายมองพวกเขาวางเเผนเที่ยวเล่น

เขาเป็นใครอันนี้ไม่สำคัญ แต่เขามาช่วยทาเคมิจิเท่านั้นเอง "ฮานางาคิ ทาเคมิจิ นั่นคือผมเองครับ !"