ค้นหา

วันนั้นเขาผลักไสจูบของฉันอย่างรังเกียจ วันนี้เขาทำมันเสียเอง ทำสิ่งที่ทำร้ายกันโดยการดึงเข้ามาในวังวนที่เห็นแก่ตัวของเขา “ ขอโทษนะ แต่ฉันปล่อยเธอไปไม่ได้หรอกว่ะ”

แค่เห็นรูปก็ชอบแล้ว เจอตัวจริงนี่ยิ่งชอบ ยิ่งรู้จักยิ่งชอบ ยิ่งได้คุยยิ่งชอบ ยิ่งยิ้มให้ยิ่งชอบ สรุปอะไรที่เป็นจินฮวาน ชอบแม่งทุกอย่างอะ... #จุนจีบจิน

เมื่อไหร่ที่ทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนไป เมื่อไหร่ที่โหยหาเเค่เธอ เมื่อไหร่ที่ไม่อยากปล่อยเธอไปล่ะ นี่ฉัน...'รัก'เธอไปตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะ!!! เธอก่อไว้..รับผิดชอบด้วยนะ.

เขาว่ากันว่า ความรักก็เหมือนยาพิษ... ร้ายแรงและน่ากลัว ยิ่งได้ลองก็เหมือนตายทั้งเป็น...

"มันอาจจะใช้เวลาชั่ววินาทีในการรักใครสักคน แต่มันจะใช้เวลาชั่วชีวิตในการลืมเขา"

ความรัก/ความผูกพันธ์/ความสงสาร คือสิ่งที่เขาคิด แต่ลึกๆภายในอะไรคือความรู้สึกที่แท้จริง

ถ้าคำว่ารัก กับความเชื่อใจ ขาดสิ่งใดไปสิ่งหนึ่ง มันก็คงไม่ใช่ความรัก ให้ตาย ไม่น่าเลยลาลิษา ไม่น่าแข่งดื่มกับพวกอนนี่เลย แล้วดูสภาพฉันตอนนี้สิ สภาพที่เสื้อผ้าไม่อยู่บนตัวแม้แต่ชิ้นเดียว

เมื่อรักครั้งแรกมันทำให้เธอเจ็บปวด จนเธอคิดว่าความรักมันไม่มีอยู่จริง แต่แล้วโชคชะตาก็เล่นตลก ทำให้เธอต้องกลายเป็นเมเนเจอร์ชั่วคราวให้กับพวกเขา แล้วเพราะความใกล้ชิดมันทำให้หัวใจเธอเต้นแปลกๆ นี่มันคือ?

มาเป็นของพี่เถอะน้องฮเว .... #ฟิคพี่จินคนโหดโครตรักจุนฮเว ^^

พรหมลิขิตระหว่างเธอและเขาได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว

ชายหนุ่มสองคนที่อยู่ร่วมกันมากว่าสามปี แต่เหมือนไม่เคยรู้จักกัน