“หากบาปของรอยยิ้มมันหนักอึ้งถึงเพียงนั้น ก็ขอให้ข้าได้แบกรับมันร่วมไปกับท่านเถอะนะครับ” — เธอที่กำลังร่ำไห้อยู่ท่ามกลางพายุอันหนาวเหน็บนี้ เขาจะเป็นผู้ที่โอบกอดเอาไว้เอง

เขาว่ากันว่าชีวิตจริงน่ะมันละครซะยิ่งกว่าในนิยายซะอีก..แต่ไอ้มุกสลับตัวกับแฝดตัวเองนี่มันก็ควรจะเอ้าท์ไปได้เเล้วไม่ใช่เหรอ..?