- 11
- 4.52K
- 24
"ฉันว่าเขาต้องเป็นโรคจิตไปแล้วแน่เลย"ทวีเคยบอกกับหล่อน ...........และ......... "รอผมนะ ผมจะรักษา หายแล้วคุณต้องอยู่กับผมนะ"
"ฉันว่าเขาต้องเป็นโรคจิตไปแล้วแน่เลย"ทวีเคยบอกกับหล่อน ...........และ......... "รอผมนะ ผมจะรักษา หายแล้วคุณต้องอยู่กับผมนะ"
ชยากร แปลว่า บ่อเกิดแห่งชัยชนะ แต่เขายังเอาชนะความไม่ดีในตัวเองไม่ได้เลย เพราะเขาเกิดมากับมัน ตาเหมือนดิน แม่เป็นปุ๋ย สืบให้เขาเป็นอย่างทุกวันนี้
รัก ได้อย่างไร จะ คลั่งใคล้ ได้อย่างไร ในเมื่อหัวใจยังมีแต่ ความแค้น
หล่อนเป็นผึ้ง แต่เป็นผึ้งที่ไร้รัง ระหกระเหเร่ร่อน พอจะมีที่ได้พึ่งพิงกับเขาบ้าง ก็ร้อนราวกับกองไฟ
วาต ลมที่พัดมาแต่กลิ่นโศกเศร้าและคาวคลุ้ง
“แค่นี้ฉันก็ขยะแขยงคุณเต็มทีแล้ว อย่ามาพยายามพูดจาทุเรศๆ เพื่อทับถม ไม่ให้เกียรติกันขนาดนั้นเลย แล้วที่คุณบอกว่าเกลียดเคียดแค้นฉันหนักหนา แต่สุดท้ายมันก็ไปจบลงที่ตรงนี้ คุณไม่กระอักกระอ่วนใจบ้างหรือไง
โทษเธอ โทษเขา หรือโทษใคร
"ถ้ารักแล้วทำไมถึงทำแบบนี้" "ที่ทำแบบนี้ เพราะบอล อยากอยู่กับชมพู่ไปนานๆ"
"ทำไมถึงรักเรา" "ไม่รู้ดิ่ ก็มันรัก" "คนเราควรต้องรู้จักกันประมาณหนึ่งนะถึงจะบอกได้ว่ารัก เราเองยังต้องถามเรื่องอ้วนเพื่อจะได้รู้ว่าอ้วนเป็นคนยังไงเลย แล้วตอนนี้เราก็รัก" "รักใคร" "ก็ตัวเองไง..
เราเทหมดแล้ว ทุ่มให้ทั้งใจ เพราะคิดว่ารักของเราจะเยียวยาบอลได้ แต่มันคงไม่พอ
เขาเป็นของหล่อน หรือเขาเป็นของใคร
เธอเป็นเหยื่อของเขา แล้วเขาเป็นเหยื่อของใคร
หล่อนเป็นผึ้ง แต่เป็นผึ้งที่ไร้รัง เมื่อรังไม่อบอุ่น ก็ระหกระเหเร่ร่อน พอจะมีที่ได้พึ่งพิงกับเขาบ้าง ก็ร้อนราวกับกองไฟ
หล่อนเกิดและโตในบ้านเล็กๆหลังนี้ มีโซ่เพียงเส้นเดียวเป็นเพื่อน และไม่เคยรู้เลยว่าโลกภายนอกเป็นอย่างไร
เพราะเรื่องคราวนั้น สั่งสมให้ไฟเย็นอย่างเขากลายเป็นไฟกัลป์ ลุกไหม้ เผาผลาญ ถึงคนที่อยู่ใกล้จะร้อนจนแทบละลาย แต่ในหลายครั้ง เขาก็เกือบเป็นคนสิ้นชื่อเสียเอง...
เปิดเรื่องไว้ค่ะ ตัวละครจากเล่ห์มลทิน ไม่มีเนื้อหาต่อกัน
เขาจูบซับที่รอยแผลเป็นบนหน้าอกด้านซ้าย ร่องรอยที่เขาทำเอาไว้กับเธอ.... ตัวละครจากเล่ห์มลทิน (ลูก)