ช่อชบาผิดด้วยหรือที่เธอรักความสบาย...

ตั้งแต่เขาได้เด็กสาวผู้นี้มาอยู่ร่วมหลับนอนในเรือน ทัพทองก็แทบไม่เคยอยากทำกิจกรรมยามว่างอย่างอื่นเลยนอกจากจะมุ่งหน้ากลับเข้าเรือนท่าเดียว ห้วงคำนึงในหัวของเขามีเพียงเด็กสาวฉกา...

มะเฟืองเป็นเมียที่ไม่เคยได้อยู่ในใจของ ผัว...

จากเกลียดกลายเป็นรัก จนถึงขั้น หัวปักปัวปำ...

ห่วงรัก...ของปราณ ราชบริภัทร นำพาให้ ปริญ วิโจน์สินธุ์ พี่ชายฝาแฝดเข้ามาเกี่ยวพันกับ เดือนไหม อย่างเหนี่ยวแน่น...

ความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้ง คงสถานะไว้เพียงแค่เพื่อน...

เพียงเพราะรักมันแน่นอก ทยกร ไตรวิชญ์สกุล จึงต้องยอมเสี่ยง ดึงเอา กันเกรา โอภาโพธิวัฒน์ มาไว้ใกล้ตัว วิธีง่ายๆและรวดเร็ว ก็แค่ใช้เงินฟาดหัว...

คุณหลวงเจ้าขาปรานีอิฉันด้วยเถิดเจ้าค่ะ...

เพราะความเข้าใจผิด ปวีณจึงทอดทิ้ง นาทยสุรีกับลูกเพื่อต้องการแก้แค้นแทนน้องสาว การกระทำของเขาส่งผลให้ตัวเองเจ็บเจียนตาย เขาจึงต้องทำทุกวิธีทางเพื่อทวงเอาเมียและลูกกลับมาเป้นของตนอีกครั้ง...

มาตรฐานผู้หญิงของอานนท์ บูรณกำจร ต้องเพียบพร้อมด้วยคุณสมบัตินานับประการ ทว่า มุขธิดาหญิงสาวที่เขาสะดุดใจกับไม่มีเลยสักข้อเดียว แถมเจ้าหล่อนยังไม่สนใจผู้ชายเพอร์เฟคอย่างเขาซะด้วย มันน่านัก

ทินกร - เผลอมีความสัมพันธ์กับหญิงสาวด้วยความเมา แถมยังปรักปรำกล่าวหาว่าเธอ เป็นผู้หญิขายตัว ม.รว.มุกระวี - สูญเสียพรหมจรรย์ให้กับชายแปลกหน้า จนต้องหนีเตลิด ไม่ต่างจาก หงส์ปีกหัก

ความผิดหวังนำมาซึ่งความหลอกลวง...

เรือนนี้มีเรื่องเล่ามากมาย... (หนึ่งในซีรีส์ตระกูลเรือน)

เรื่องนี้มีแต่ ความเร่าร้อน ตัณหา ราคะ ของเจ้าป่าหนุ่มที่ชื่อ อามันต์... (นิยายจบในตอน หาสาระไม่มี จัดเต็มความแซ่บทุุกตอน) ปล. เล่มพิเศษ

คุณผู้ชายเจ้าขาของดารา เขามีชื่อว่าเสกสรร...

เขา...ต้องใจรุ้งแก้วตั้งแต่แรกพบ หมายหมาดเอาไว้ในวันนั้น เธอต้องเอาเขามาเป็นของเล่นคลายเหงาสำหรับเธอให้จนได้...

ระแวดระวังตัวไม่ให้เผลอใจรัก แต่กลับตกหลุมรัก "เจ้าหล่อน" จนหมดหัวใจ

เมื่อการแต่งงานไม่ได้เป็นความต้องการของทั้งสองฝ่าย แล้วเมื่อต้องมาใช้ชีวิตคู่ร่วมกัน จะเกิดอะไรขึ้น?

สุมนาเงยหน้าขึ้นมองแผ่นป้ายชื่อ เหมืองคงคา ชี้เป็นลูกศร ระบุบอกลายละเอียดถึงเส้นทางเข้าไปยังเหมืองพลอย...หึ!...เหมืองนายคงคางั้นเหรอ ไอ้ผู้ชายแสนมักง่ายคนนั้น สุมนานึกอย่างฉุนโกรธ...

“จัดการเรื่องอะไร?ล่ะ เรื่องงานเลี้ยง หรือว่าเรื่องงานแต่งพรุ่งนี้” รติชานิ่วหน้าพรางผ่อนลมหายใจยาวเหยียด คนบ้าอะไรบทจะมาจะไปรวดเร็วยิ่งกว่าพายุ...