หลงระเริงดีใจที่เขารับผิดชอบลูกในท้อง ยอมรับเมียไร้ศักดินาไม่สมศักดิ์ศรีของเขา แต่ที่ไหนได้...อยู่ก็ต้องอยู่แบบตายทั้งเป็น ทนก็ต้องทนเพราะรัก กระทั่งความรักที่มีให้นั้นค่อย ๆ ลดลงจนไม่เหลือชิ้นดี...

เขาเข้าใจว่าเธอเป็นเมียน้อยของพ่อ ไม่ใช่ลูกบุญธรรมอย่างที่พ่อบอก เลยทำทุกวิถีทางเพื่อกีดกันเธอ จนทำให้เขากลายเป็นฝ่ายที่ต้องแต่งงานกับเธอแทน กระนั้นความใจร้ายของเขาก็ไม่มีท่าทีเบาบางลง จนเธอทนไม่ไหว..

เลิกกั๊ก เลิกแอบรัก... แล้วมาเอา เอ๊ย! มารักกันจริง ๆ สักที

เขาหลอกมีวันไนท์สแตนด์จนเธอท้องคามหา’ลัย พอกลับมาเจอกันอีกครั้งในรอบสิบปีจนลูกสาวโต อุปสรรคก็มากเกินกว่าจะยอมรับไหว แต่ใจของเธอก็ยังรั้นไม่เข้าเรื่อง ดันทุรังจะรักแม้นว่าเขาจะรักคนอื่น...

วันที่เมียเก่าเขามาทวงคืน เป็นวันที่เธอพยายามจนสุดแรง และในวันที่เธอตั้งครรภ์ลูกของเขา เป็นวันที่เขาเลือกที่จะทิ้งเธอไป หากแต่ผู้หญิงคนนี้เองก็ไม่ได้สนใจ ใครจะทิ้งใครก็ช่างปะไร เธอเลี้ยงลูกของเธอเอง..

เขามีคนรักอยู่แล้ว แม้นว่าเธอคนนั้นจะหนีไปแต่งงานกับคนอื่น เขาก็ยังเฝ้ารอโดยไม่สนใจเมียกับลูกที่บ้าน กระนั้นเพราะความรักที่มีให้ สาวใช้อย่างเธอก็ยังเฝ้ารอรับใช้เขาเยี่ยงทาส แต่แล้ววันเลิกทาสก็มาถึง...

เมื่อสามีไม่รัก...เขาเลยโอนบ้านเป็นชื่อเมียน้อยแทนที่จะเป็นชื่อลูกในท้องของเธอ เมื่อเขาไม่รัก...เขาก็ทำได้ทุกอย่างแม้นจะหักหาญน้ำใจแม่ของลูกอย่างเธอมากเพียงใด กระทั่งเธอหมดรักในที่สุด...

เขาจงเกลียดจงชังเธอนั้นก็พอทนได้ ตราหน้าด่าทอสารพัดก็ยังทนไหว แต่ถ้าปล่อยให้ผู้หญิงหน้าด้านคนนั้นเข้ามาทำร้ายลูกได้ก็พอเลย ใบหย่าที่เขาต้องการหนักหนาเธอจะเซ็นให้ แล้วอย่าได้พบเจอกันอีกเลย...

วันดีคืนดีแฟนเก่าอุ้มลูกมาหา บอกว่าเขาเป็นพ่อของลูก เขาใจดีรับเด็กเป็นลูกก็จริง แต่รับเธอไว้เป็นเพียงคู่ขาระบายความใคร่ด้วยความโกรธ ที่เธอทิ้งเขาไป...

มีลูกด้วยกันถึงสองคน เขากลับกล่าวหาว่าเธอมีชู้ เอาเถอะ...ถ้าเขาต้องการจะหย่าเพื่อไปอยู่กับอีตัวนั่น เธอก็ยินดี...หย่าแล้วก็อย่ามารักกันก็พอ

เขาให้เธออยู่ในฐานะแม่ของลูก ไม่ใช่เมียในสมรส เธอรับไว้ แต่จะเป็นแม่ของลูก ที่เขามิอาจแตะต้อง...

เกลียดแสนเกลียดอย่างไรนั้นเธอก็เป็นแม่ของลูก ขับไล่ไสส่งจนเธอทนไม่ไหว ดอกไม้บอบช้ำสักวันก็คงต้องหลุดลอยไปตามสายลม...ในวันที่เขายากที่จะไขว่คว้ามันกลับคืนมา

เลิกชอบเฮีย ถ้าหมวยไม่เชื่อเฮีย...หมวยก็รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

ปากบอกจะไม่รัก แต่ใจชักจะไม่รักดี สมภารแก่ ๆ คนนี้ ขอกินไก่วัดเนื้ออ่อนสักหน่อยก็แล้วกัน...

เมื่อโชคชะตาเล่นตลกให้ 'เธอ' รับหน้าที่ตั้งครรภ์แทนภรรยาของ 'เขา' คนที่เธอแอบรักข้างเดียวกว่า 15 ปี

เพราะความอยากรู้อยากลองแท้ ๆ ทำให้ฉันท้อง ให้ตายเถอะ แล้วฉันจะทำยังไงให้ไอ้หมอบ้านี่ เลิกตามตื้อขอรับผิดชอบฉันสักที!

เขายอมรับผิดชอบลูกในท้องด้วยการแต่งงาน ยอมประกาศให้คนทั้งโลกรู้ว่าเธอนั้นเป็นเมียของเขา ทั้ง ๆ ที่ผ่านมาพยายามปกปิด จนเธอหลงดีใจว่าเขาคงรัก แต่ที่ไหนได้...เธอก็แค่คนหน้าคล้ายแฟนเก่าของเขาแค่นั้น

เขารับผิดชอบลูกในท้อง ยอมแต่งงานทั้ง ๆ ที่ไม่ได้รัก คิดมาเสมอว่ามันคงเร็วไป ไม่เคยรู้มาก่อนว่าเขากำลังรอใครคนนั้นอยู่ หากพยายามจนสุดความสามารถแล้ว ถ้าไม่รักกัน เธอก็จะไป...

'ถ้าฉันไม่รักพี่แล้ว...ก็อย่ามารักฉันก็แล้วกัน!!' เธอทำทุกวิถีทางเพื่อให้เขามารัก กอดขาอ้อนวอนเพียงใดเขาก็ไม่เห็นค่า ทว่า วันนี้เขากลับเป็นฝ่ายกอดขาอ้อนวอนเธอเสียอย่างนั้น...

เขายื่นสถานะ 'นางบำเรอ' แลกกับการรอดคุก แต่ที่ที่เขาให้อยู่ มันก็ไม่ต่างจากคุกสักเท่าไร