ซันศิราห์/ยณิณดา/คัทรินทร์

เธอไม่มีวันได้เป็น 'คนรัก' เป็นได้แค่คนที่เขาเก็บไว้ใน 'ความลับ'

“เทียนไม่ใช่ของๆ พี่ ได้ยินไหม เลิกยุ่งกับเทียนสักที!” “แน่ใจเหรอว่าเทียนไม่ใช่ของพี่ แน่ใจแล้วใช่ไหมที่พูดออกมา...”

ยิ่งเธอรัก...เขาก็ยิ่งผลักไส ยิ่งเธอไปให้ไกลจากชีวิตเขาเท่าไหร่ยิ่งดี...

“อยากได้ฉันมากเหรอเกวลิน” “เกล...” “แต่ฉันไม่ได้อยากได้เธอ ให้ฟรีฉันก็ไม่เอา”

“นอนกับฉันสิ... ทำให้ฉันพอใจ บางทีฉันอาจจะใจดีปล่อยพี่ชายเธอไป...”

เธอเป็นของขวัญ... ที่เขาจะไม่มีวันยกเธอให้ใคร!

"รักปายบ้างไหม" "คิดว่าไงล่ะ คิดว่ารักหรือไม่รัก" "..." "อยู่ด้วยกันตั้งกี่ปี ถ้าจะรัก...รักไปนานแล้ว ไม่ปล่อยให้เวลาผ่านไปนานขนาดนี้หรอก"

I'm stuck on you - really far gone.

"รู้ไหมนีราว่าผู้หญิงจะไม่น่ารักที่สุดตอนไหน..." "...." "ตอนที่พวกเธอต้องการความรักไง"

"จะไม่บอกกันสักหน่อยเหรอว่าท้อง..."

"พี่เป็นนักธุรกิจ ไม่ใช่นักบุญ" "..." "ในเมื่อเธอคิดจะใช้ประโยชน์จากพี่ พี่ก็จะเอาคืนจากเธอให้คุ้มเหมือนกัน..."

"พี่บอกแล้วใช่ไหมว่าทั้งชีวิตนี้เธอหนีพี่ไม่พ้นหรอก"

"เป็นชู้นี่ตกนรกขุมไหน?"

"อย่าเยอะที่รัก...ก่อนที่พี่จะไม่ทนกับเธอ"

เธอทำเหมือนจะรัก...แต่จริงๆ คือเธอไม่รักต่างหาก

เป็นเพื่อนกับผู้ชายที่แอบชอบ...ไม่ง่ายเลย // Genre : PWP

"ทั้งชีวิตเธอเป็นของฉัน...ตั้งแต่วันที่เธอเดินเข้ามาขอความช่วยเหลือจากฉันแล้ว"

“เธอเป็นทุกอย่าง...ที่ฉันอยากให้เป็น”

ในเมื่อเธอคิดตีจาก เขาจึงต้อง 'ลงทัณฑ์' เพื่อ 'พันธนาการ' เธอไว้ ต่อให้ต้องเด็ดปีกไม่ให้เธอโบยบิน หรือตีตราจองเธอไว้ด้วยตราบาปอันแสนขื่นขม เขาก็จะทำ!!