เขาชื่อประเสริฐ แต่ไม่มีอะไรประเสริฐเหมือนชื่อประเสริฐเลยสักนิด ใช้ชีวิตไปวัน ๆ ขี้เกียจตัวเป็นขน อู้งานเก่งเป็นที่หนึ่ง หาอะไรดีแทบไม่ได้ เว้นเพียงสิ่งเดียว นั่นคือ ความเยาว์วัยอันเป็นนิรันดร์

เรย์ตายแล้ว อยู่ในโลกผีที่มีแต่วิญญาณบ้า ๆ และปรากฎการณ์พารัลแลกซ์ เธอถูกเลือกให้สิงคน เพื่อตามหาลัทธิประหลาดที่ทำให้ผีมากมายตกอยู่ในความมืดแสนทุกข์ทรมาน แถมต้องแบกเรื่องชาวบ้านไปจัดการพร้อมกันด้วย

ผมโทษตัวเองที่ยอมปล่อยเธอกับลูกจากไปแสนไกล เหตุจำเป็นที่ไม่อาจทำใจ โลกใบนี้ไม่ใช่ที่จะอยู่อย่างมีความสุขอีกแล้ว ผมตั้งใจอดทน ทุ่มเท ทำงาน แต่ผลตอบแทนแสนช่างร้ายกาจ ผมตาบอด ผมตกงาน แต่ผมจะไปดาวอังคาร