นางถูกเก็บมาเลี้ยงให้เป็นนักฆ่า นางคือนักฆ่าที่เหี้ยมโหดที่สุด ในหุบเขาแห่งนี้นางคือพี่ใหญ่ แต่แล้วในภารกิจหนึ่งนางได้รับบาดเจ็บและตกแม่น้ำ เวลาผ่านไปไร้ร่องรอยของนาง แน่ชัดแล้วว่านางได้ตายไปแล้ว
เราสองคนเจอกันที่นั่น คบกันที่นั่น และจบความความสัมพันธ์ลงที่นั่น แต่ผ่านไปหลายปีแล้วฉันก็ยังไม่เคยลืมเขา
เพื่อความสุขของท่านข้ายอมทำทุกอย่าง เพื่อรอยยิ้มของท่านข้ายอมแลกทุกสิ่ง เพราะท่านคือความสุขของข้า
นึกว่าจะมีแค่ในนิยายที่นางเอกวิญญาณหลุดจากร่างแล้วได้ย้อนกลับไปในอดีต ใช้ชีวิตอยู่ในร่างอื่นที่ไม่ใช่ร่างตัวเอง " เอาชีวิตฉันคือมานะ"
ข้าแต่งเข้าจวนท่าน ปรนนิบัติท่าน ยกสินเดิมของข้าให้ท่าน แล้วใยจึงตอบแทนกันเช่นนี้
