เธอแข็งแกร่ง, เธอเป็นนักฆ่า, และยอดสายลับแห่งรัสเซีย ส่วนฉันไม่ใช่แต่หน้าที่ของฉัน คือ เป็นเธอ(Not regret)

ฉันเงยหน้าไปบนท้องฟ้าก็เห็นแสงสว่างสีฟ้าล่วงลงมาอย่างรวดเร็วคล้ายดาวตกแต่ความเร็วดั่งจรวด ลงสู่พื้นดินในป่านั้นและเกิดแสงวงกลมสีฟ้าก่อนดับหายไป...and I won't stay down I know my heart's still beating.

ฉันโตมาในโรงพยาบาลผู้ป่วยทางจิตแห่งหนึ่งทางเหนือของโทรอนโต(Toronto) พร้อมกับเพื่อนๆ ที่คาดว่ามีจิตไม่ปกติ

ฉันวิ่งหนีกองทัพเอเลี่ยนที่กำลังตามจับฉัน ภายรอบตัวฉันมีแต่ภูเขาไฟที่กำลังปะทุลาวาอันร้อนระอุออกมาและป่าทึบด้านหน้า ฉันตัดสินใจวิ่งเข้าป่าไป เมื่อเข้ามาในป่าทุกอย่างเริ่มเย็นลง

"ฉันจะปิดทางเชื่อมต่อกับโลก แคปซูล ยาน ทุกอย่างที่จะพาเธอข้ามจักวาลมาได้ ฉันขอโทษแต่มันคือหนทางเดียว เธอรู้" ฟิซพูดก่อนที่จะหันหลังแล้วเดินจากไป ฉันมองเขา ฉันไม่อาจขยับตัวได้แม้แต่นิดเดียว...hold on.

“Thank you, so why this time? I mean why don't you come tomorrow. This is so much dark and cool.” I asked but he smile back. This time he's not cover his face and his skin so pale as much as albinism