蝶兰 เตี๋ยหลาน

หยกเนื้อครามล้ำค่า ต่อให้ตกอยู่ในกองกรวดหินหรือหีบเหรียญทองคำ หยกก็ยังคงงดงามล้ำค่าด้วยตัวของมันเอง

กลิ่นกำยานล่องลอยหอมหวน มือสากไล้ลูบทวนไปบนแผ่นหลังอันเปลือยเปล่า ความรัญจวนรุมเร้าสุดจะกลั้นเสียงครวญหวาน...

สุราหอมเลิศรสเพราะคนเคียง สรรพสำเนียงเพลินเพราะคนร่วมฟัง ความรัก...หากขาดสายสัมพันธ์ ยากลึกล้ำงดงาม!

เนื้อแนบเนื้อเปลือยเปล่า สัมผัสผ่าวร้อนเร่งเร้า คลอเคลียเคลื่อนมัวเมา รักชั่วคราวหรือยั่งยืน... (นิยายวาย แนวจีนโบราณ สายสุขนิยม)

คืนนั้นยามราตรีเยือนจันทราสลัว ม่านเมฆหม่นมัวฟ้าหม่นหมอง ยามเมื่อสองคู่สายตาประสานใจ ทุกสิ่งพลันแปรผันไปตลอดกาล...

เรื่องราวดุจดั่งฤดูกาลที่ผันผ่านไปอย่างไม่รู้จบสิ้น มีบางคำที่ฝังแน่นในใจแต่ไม่กล้าเอ่ย หากดอกไห่ถังแดงที่เบ่งบานงดงามเพียงชั่วข้ามคืน สามารถแลกรอยยิ้มท่านได้ ข้าก็ยินดี

"แมวจรที่ไม่ใช่แมว แถมเป็นลายดอกไม่ใช่ลายสลิด อีกทั้งยังมีญาติอยู่วงค์มังกรโคโมโด!"

ดอกสือซว่านผลิบานข้างแม่น้ำปรภพ ยอมอยู่คงงามกลางความมืดในอเวจี เพียงเพื่อรอพบหัวใจที่ตามหา เฉกเช่นตัวข้าที่ทำทุกอย่างเพื่อให้ได้อยู่กับท่าน...กอดข้าซิ จูบข้า ลิ้มรสเสน่หาแล้วเราจะเคียงข้างชั่วนิรันดร์