ถึงเธอจะรักเขามากแค่ไหน แต่ก็ใช่ว่าจะขาดเขาไม่ได้ การแต่งงานที่มีกำหนดเวลาสี่ปีแล้วจบกัน ไม่ต้องรอให้ถึงวันนั้น วันนี้เธอขอ 'หย่า' กับเขา แล้วจากไปพร้อมกับ 'ลูก' ในท้องที่เขาจะไม่มีวันรู้
“ฉันไม่ต้องการให้มีเด็กมาเกิดในท้องเธอ ถ้าเธอคิดจะมาแผนสูงด้วยการมีลูกเพื่อหวังจะมัดตัวฉันละก็ ฉันจะบอกคุณแม่ว่าเธอมีชู้ ถึงตอนนั้นฉันจะเฉดหัวเธอกับเด็กในท้องให้ไปเป็นขอทานข้างถนน อยู่เพื่อรอวันตาย”
ทำตัวให้ดีๆ อยู่ในที่ของคุณเงียบๆ แล้วคุณจะไม่ลำบาก มีที่อยู่ที่กินอย่างสุขสบาย และอย่าพยายามเล่นลูกไม้คิดจะจับผมด้วยการท้องปลอมๆ อีก เพราะจุดจบของคุณมีเพียงสถานเดียวก็คือ...ทำแท้ง!
เพราะถูกคนรักและน้องสาวช่วยกันสวมเขาให้ เธอจึงแต่งงานกับชายผู้ทรงอิทธิพลเพื่อหวังแก้แค้นทุกคนที่ทำให้เธอเจ็บ ใครๆก็บอกว่าเขาโหดร้าย แต่พอเธอได้เจอกับเขาแบบตัวต่อตัวก็พูดได้แค่ว่า เขาร้ายกว่านั้นเยอะ!
แต่งงานมาสองปี สามีไม่เคยนอนร่วมห้อง'เขาเกลียดเธอ!' เพราะเธอเป็นคนที่พรากคนรักไปจากเขา เธอจึงจากไปด้วยหัวใจที่แตกสลาย
ฉากรักเร่าร้อนระหว่างคนรักกับพี่สาวกลางงานหมั้นของดุจมาตา ไม่ใช่ฝีมือใคร แต่คือ คชา ศัตรูตัวฉกาจของคู่หมั้นเธอเอง ในเมื่อเขาลากเธอมาเจอกับความโสมม เธอก็จะใช้เขาเป็นอาวุธแก้แค้นชายโฉดหญิงชั่วคู่นั้น
นี่โลกมันกลมหรือคนมันซวย เมื่อเธอแต่งแล้วหย่า แล้วก็แต่งงานใหม่กับผู้ชายคนเดิม แถมคราวนี้ยังมาในมาดของอาสะใภ้แฟนเก่าอีกต่างหาก บันเทิงละคราวนี้!!!
ว่ากันว่า...การแก้แค้นผู้หญิงคนหนึ่งที่ดีที่สุดคือ…เเต่งงานกับเธอ พาเธอขึ้นเตียง หลังจากนั้นก็ทอดทิ้งไม่ไยดี เพราะแบบนี้ใช่มั้ย เขาจึงบีบให้เธอยอมแต่งงานด้วย?
แต่งงานมาสองปี สามีไม่เคยนอนร่วมห้อง 'เขาเกลียดเธอ!' เพราะเธอเป็นคนที่พรากคนรักไปจากเขา เธอจึงจากไปด้วยหัวใจที่แตกสลาย
เพราะถูกคนรักและน้องสาวช่วยกันสวมเขาให้ เธอจึงแต่งงานกับชายผู้ทรงอิทธิพล ถือโอกาสที่เขาเอ็นดู ใช้อำนาจในมือเขาแก้แค้นเอาคืนทุกคนที่ทำให้เธอ...เจ็บ!
เขาเกลียดเธอ อุตส่าห์ผลักไสเธอออกไปจากชีวิตได้สำเร็จ แต่เธอก็กลับมาอีกครั้งพร้อมกับความเซ็กซี่เย้ายวนที่ยิ่งชวนให้เขาลุ่มหลง
"นายมีคนรัก แต่มาเเต่งงานกับพี่สาวฉัน แล้วยังจะจดทะเบียนสมรสกับฉันอีกทำไม" "เพราะฉันชอบนอนกับเธอ"
เขาเกลียดเธอ ผลักไสเธอ แต่กลิ่นหอมของเธอกลับยั่วยวนใจเขาให้ลุ่มหลง "กลิ่นหอมบนตัวเธอเกิดมาเพื่อฉันคนเดียว" "ผิดแล้วค่ะ ฉันเกิดมาเพื่อยั่วยวนผู้ชายทุกคน ยกเว้น... คุณ!"
การมาเยือนของเขา ทำให้เธอสุญสิ้นอิสรภาพ ต้องกลายเป็น 'นางบำเรอ' เพื่อแลกชีวิตของพี่ชาย เธอต้องจำใจยอมเป็นนกน้อยในกรงทองของเขา
เมื่อลูกไล่คิดจะหือขอเลิกทาส เธอจึงต้องสั่งสอนเขาให้คางเหลือง แต่เอ๊ะ...ทำไมกลายเป็นเธอที่คาง(ฟ้า)เหลืองซะเองล่ะ!? จากคนล่า เธอขอเป็นถอยล่าก็แล้วกัน
จู่ๆ บุญก็หล่นทับต้องกลายเป็น ‘ลุง’ ทั้งที่ยังหนุ่มยังแน่น เลี้ยงเด็กก็ว่ายากแล้ว แต่ที่ร้ายเด็กมันช่างออดอ้อนนี่น่ะสิ ไม่รู้จะเกิด ตบะ ‘แตก’ ขึ้นมาวันไหน? งานนี้เขาคงต้องท่อง นะโม ให้ขึ้นใจซะแล้ว!
“คนบ้า! หน้าไม่อาย รังแกผู้หญิงไม่มีทางสู้” “เธอเก่งนักไม่ใช่เรอะ” “คุณทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ เพราะฉันกำลังจะเป็นภรรยาของพ่อคุณ เป็นแม่เลี้ยงของคุณ” “อีกเดี๋ยวก็ไม่ใช่แล้ว ตอนนี้เธออยู่ในกำมือของฉัน"
