กิ่งจำปา

เมื่อสามีที่รักปลุกข้าให้ฟื้นจากความตาย ทว่ายามได้เห็นร่างเน่าเปื่อยของข้า สามีกลับรังเกียจเดียดฉันท์และทอดทิ้งข้าไว้ในหลุมศพหวังให้เน่าตายเป็นครั้งที่สอง…ให้ตายสิ…ไอ้ผัวเฮงซวยเอ๊ย!!

ใครเล่าจะรู้ว่ามักกะลีผลที่ร่วงหล่นตรงหน้า มันจะร้ายกาจถึงเพียงนี้ หากข้ารู้แม้เพียงนิดคิดหรือว่าข้าจะเก็บเจ้ามา!

ธาราได้ไปเก็บเด็กสีรัตติกาลที่นอนกองอยู่หน้าบ้านมาเลี้ยง ตั้งแต่วันนั้นจนกระทั่งโตเด็กนี่ก็ยังเอาแต่เดินตามเขาต้อยๆไม่เปลี่ยน

คำเตือน จงพึงระวังและจดจำให้ขึ้นใจ หากวันใดได้ยินเสียงเรียกยามวิกาลจงเงียบปาก…อย่าเอ่ยถามหรือสงสัย​ อย่าได้สอดรู้และตอบโต้สิ่งใดกลับไปเป็นอันขาด