"อรุณสวัสดิ์ค่ะ ท่านรอง" "อืม รู้สึกยังไงบ้าง" "หมายถึง...รู้สึกอะไรเหรอคะ?" "ก็เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนไง ฉันรู้นะว่าเธอยังมีสติอยู่"

"อืม...คุณหมอ" "พี่บุ้งกี๋ค่ะ...หรือจะเรียกบุ้งกี๋เฉย ๆ ก็ได้" คุณหมอคงจะรู้ว่าฉันใกล้จะขาดอากาศหายใจจึงยอมผละจูบดูดดื่มออก และในนาทีนั้นฉันก็ครางพึมพำในลำคอด้วยน้ำเสียงเสียดาย…

“ต่อให้เธอหลอกพี่ แต่พี่ก็อยากรู้ว่าเวลาที่เธออยู่กับพี่ เธอเคยรู้สึกอะไรจริง ๆ บ้างมั้ย” “พี่เดียร์…”

"คุณภาโกรธหนูเรื่องคืนนั้นที่หนูจูบคุณใช่มั้ยคะ" "หยุดพูดถึงเรื่องนี้ซะ น้ำผึ้ง"

โบราณว่าเอาไว้… เกลียดอะไรมักได้อย่างนั้น

"ไม่! ยีนส์...ควีนยอมแล้ว ควีนยอมทุกอย่าง ยีนส์อย่าไปไหนอีกเลยนะ" "มันไม่สายไปเหรอควีน ยีนส์ไม่อยากรู้อะไรจากควีนแล้ว"

"งั้นก็ดีแล้วที่คุณมาหาฉันถึงที่ เพราะฉันก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าผู้หญิงเปรี้ยวจี๊ดเข็ดฟันอย่างคุณ จะยังบริสุทธิ์อยู่ หรือจะเน่าเฟะขนาดไหน"

"เรื่องเมื่อคืน... พิมพ์อยากให้พี่ลืม ๆ มันไปซะ ให้ทำเหมือนว่ามันไม่เคยเกิดขึ้น"

“ฮารุขอโทษค่ะ” "พี่ไม่จำเป็นต้องขอโทษเรื่องนั้นก็ได้ แต่ขออย่างเดียว อย่าให้ฉันต้องเห็นพี่หัวเราะกับคนอื่นแบบนั้นอีก"

"สำหรับเรื่องคืนนั้นระหว่างคุณกับหนู ถ้าเกิดมันทำให้คุณอึดอัดจนไม่อยากอยู่ใกล้หนู หนูก็จะย้ายออกไปเองค่ะ และหนูก็จะไม่กลับมาที่นี่อีก"

"ถ้าหากคุณจะให้ฉันอยู่ในฐานะนางบำเรอ คุณก็ควรบอกฉันตั้งแต่แรก" "ถ้าอยากเป็นมาก ก็เป็นเลยไหม?"

“พี่ไม่สนใจใครหรอก ตอนนี้พี่สนแค่เรา ดูไม่ออกหรือไง”

"คุณเป็นแค่เจ้าหนี้ ไม่ใช่เจ้าชีวิตของฉันสักหน่อย อย่ามาออกคำสั่งให้ฉันทำนั่นทำนี่ ฉันไม่ใช่ทาสของคุณนะ"

"คุณญาเป็นแค่เจ้านายของริน แต่ไม่ใช่เจ้าชีวิตรินนะคะ ทำไมต้องทำถึงขนาดนี้ด้วย" "แต่ที่เธอไปอ่อยผู้ชาย มันยังอยู่ในหน้าที่ของเลขา ฉันเป็นเจ้านายฉันย่อมมีสิทธิ์ตักเตือนเธอ"

ที่เธอทำทุกอย่างก็เพราะเป็นห่วงเขา

"ฉัน...ฉันไม่ได้แต่งงานค่ะ" "ดูใจง่ายดีนี่ ไม่สมกับเป็นเธอเลยสักนิด"

“อุ้ย! คุณวิเวียนทำอะไรคะเนี่ย” “ก็...หอมแก้มไงคะ เป็นเพื่อนหอมแก้มกันไม่ได้เหรอคะ”

"ชอบแรง ๆ หรือคนสวย แล้วพอพรุ่งนี้สร่างเมาอย่ามาว่าฉันก็แล้วกัน ถ้าฉันทำอะไรรุนแรงกับเธอ" "ฉันไม่ได้ชอบความรุนแรง แต่ฉันชอบความเร่าร้อน คุณทำเป็นไหมล่ะ ถ้าคุณทำเป็นคืนนี้ทั้งคืนฉันเป็นของคุณค่ะ“

"ทำไมท่านประธานถึงมายืนอยู่ตรงนี้ล่ะคะ? " "ฉันไม่ได้ตั้งใจจะรบกวน" พลอยชนันท์พูดเบา ๆ พร้อมกับใบหน้าที่เริ่มขึ้นสี ภาพเหตุการณ์เมื่อสักครู่นี้ติดอยู่ในหัวของเธอจนไม่อาจลบออกไปได้

เพราะต่างฝ่ายต่างก็ได้ประโยชน์ นั่นจึงทำให้เกิดสัญญาแปลก ๆ ระหว่างทั้งสองเริ่มต้นขึ้น