- 23
- 288
- 0
- 0 (0)
อดีตชาติของเธอคือธิดาของเจ้าเมืองชายทะเลทางปักษ์ใต้ ส่วนเขาเป็นเพียงขุนศึกหนุ่มผู้ที่รักปักใจแค่เพียงนาง ชาติก่อนเขาต้องเจียมตนยอมตัดใจเพราะนางช่างสูงศักดิ์ แต่ในชาตินี้เขาจะไม่ยอมพรากจากนางไปอีก
อดีตชาติของเธอคือธิดาของเจ้าเมืองชายทะเลทางปักษ์ใต้ ส่วนเขาเป็นเพียงขุนศึกหนุ่มผู้ที่รักปักใจแค่เพียงนาง ชาติก่อนเขาต้องเจียมตนยอมตัดใจเพราะนางช่างสูงศักดิ์ แต่ในชาตินี้เขาจะไม่ยอมพรากจากนางไปอีก
ความแค้นที่ปู่ของเธอสั่งฆ่าบิดาของเขา เธอจะต้องเป็นผู้ชดใช้ทั้งหมด เขาจะทำให้เธอมีชีวิตอยู่เหมือนตายทั้งเป็น ครอบครัวเธอจะต้องย่อยยับด้วยฝีมือเขา แต่ทำไมการแก้แค้นนี้กลับทำให้เขาเจ็บปวดจนแทบบ้า...
เรื่องราวความรักขององค์ชายคณินทร์ บุตรคนเล็กของเจ้าเมืองบงกชนคร ที่ต้องปิดบังฐานะที่แท้จริง มาร่ำเรียนสรรพวิชาที่เรือนแม่ทัพใหญ่ ซึ่งทำให้เขาได้พบกับบัวบงกช เรื่องราวความรักของคนทั้งคู่จึงก่อเกิดขึ้น
กรวิกา พยาบาลสาวผู้มีจิตใจเมตตา ที่มาพบเจอกับเอกสิทธิ์ตำรวจหนุ่มที่มาสืบคดียาเสพติดและค้ามนุษย์ข้ามชาติที่ได้พบเธอโดยบังเอิญ ผ่านอุปสรรคต่างๆนาๆจนเกิดเป็นความรัก มาลุ้นกับความรักของคนทั้งคู่ไปด้วยกัน
เรื่องราวของบุตรชายแม่ทัพที่แอบชอบบุตรสาวเสนาบดีมาเนิ่นนาน แม้จะคอยเทียวไล้เทียวขื่อนางแค่ไหนนางก็ยังไม่ยอมใจอ่อนรับรักเขาเสียที มาคอยลุ้นกันดูสิว่า แม่ทัพหนุ่มผู้จะใช้วิธีใดพิชิตใจหญิงงามใจแข็งผู้นี้
นิชดา เป็นเด็กกำพร้าที่ถูกเลี้ยงดูมาจากสถานสงเคราะห์ ในมูลนิธิพรชัยพฤกษ์ เธอได้รับทุนการศึกษา จนเรียนจบจากภาควิชาบรรณารักษศาสตร์ คณะอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยชื่อดังอันดับหนึ่งของประเทศ
"ท่านจะอยากอยู่กับหญิงที่ไม่ได้รักท่านเพื่ออะไร" "เจ้าไม่ได้รักพี่ เรื่องนั้นพี่รู้ดี แต่พี่รักเจ้า เจ้ารับรู้บ้างหรือไม่" ท่านหญิงดาราวดีนิ่งไปเมื่อได้ยินประโยคนั้นขององค์ชายนฤชิต
บิดาของเขาและนางเป็นสหายร่วมรบ บิดาของนางตายในวันที่เขาเกิด เขาและนางได้หมั้นหมายกันตั้งแต่ยังแบเบาะ เมื่อเติบใหญ่เขาไม่เห็นด้วยกับการหมั้นหมายนี้และพยายามหาวิธีล้มเลิกการหมั้นหมายให้ได้...
นางดูบอบบาง ดวงหน้างดงาม เปล่งประกายเหมือนชื่อของนาง ดวงดารา งามเฉิดฉายทว่าไม่ขาดความสุภาพเรียบร้อย สวยสง่าหาใดเปรียบ องค์หญิงจากแดนใต้นางนี้ งดงามล่มเมืองได้แน่นอน
ท่านหญิงราตรีไม่ได้รู้เรื่องราวอันใด นางรู้เพียงว่า นางต้องมาแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ที่เมืองสิงขร และเช้าวันรุ่งขึ้นของคืนเข้าหอ เลือดพรหมจรรย์ของนางจะต้องหยดเปื้อนที่ผ้าปูที่นอนในห้องบรรทมองค์รัชทายาท
“คุณอ้อม ฟังผมนะครับ คุณคือผู้หญิงที่ผมรัก ไม่ว่าเรื่องอะไรที่เกี่ยวกับคุณ ผมยินดีจะทำให้คุณ และผมก็ไม่ชอบให้ผู้หญิงของผมร้องให้” เธออึ้ง ไม่คิดว่าจะได้ยินคำสารภาพรักของเขา ในเวลานี้
