หญิงสาวยุคปัจจุบันผู้เสียดสีโลกนิยายตบจูบและเกลียดพระเอกสายซาดิสม์ กลับต้องมาประสบอุบัติเหตุ และตื่นขึ้นมาในร่างของนางร้ายในนิยายจีนย้อนยุค ที่สุดท้ายถูกตัวร้ายสังหารทิ้งตายในบทที่สิบสองอย่างเลือดเย็น

เธอนักเขียนนิยาย อยู่ดีๆตัวเองก็ถูกดึงไปอยู่ในโปรเจกต์ภาคต่อของนิยายตัวเองที่คิดทำต่อกับเพื่อนที่มีเพียงแค่พล็อตนิยายคร่าวๆ เพียงเท่านั้น แล้วแบบนี้เธอจะต้องรับมือกับนิยายที่ยังไม่ได้แต่งนี้อย่างไรดี

หากการรักคนผู้หนึ่งต้องแลกด้วยชีวิตตัวเองและคนทั้งตระกูล เช่นนั้นชาตินี้นางจะไม่รักเขาอีก นางจะหลีกหนีเขาไปให้ไกล เขาไปเหนือนางไปใต้ เขาไปทางซ้าย แน่นอนว่านางจะไม่ไปทางซ้าย สองเราจะเป็นดั่งเส้นขนาน

จับพลัดจับผลูทะลุมิติมาแบบงง ๆ เมื่อตัวเองดันทะลุมิติมาอยู่ในร่างของน้องสาวร้ายกาจของพระเอกในนิยาย ที่ชีวิตต้องพังพินาศเพราะตัวเองดันไปมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับตัวร้ายก่อนจะต้องแต่งงานออกเรือนกับผู้อื่น

นางผู้ซึ่งทะลุมิติมาอยู่ในร่างน้องสาวของพระเอกในนิยาย ผู้อื่นคงคิดว่านางต้องอยู่สุขสบาย ได้รับการประคบประหงมจากผู้เป็นพี่ชายอย่างอ่อนโยนเป็นแน่ หารู้ไม่ว่าตอนจบมิได้เป็นเช่นนั้นไม่ เพราะความจริงพวกเรา

เพื่อให้หลุดพ้นจากบทสรุปน่าอนาถของเจ้าของร่างเดิมแล้ว ข้าไม่สนวิธีการแม้ต้องลงเล่นบทร้ายเสียเองข้าไหนเลยจะแยแส แม้วิธีการจะโหดเหี้ยมเพียงใด แค่เพียงคล้อยตามข้าอยู่ หากใครขวางข้าตาย

"ใต้หล้านี้ข้าสามารถผิดต่อผู้อื่นได้ แต่ไม่ใช่กับเจ้า" "มิใช่ว่าครั้งหนึ่งท่านเคยกล่าวไว้ว่าท่านสามารถผิดต่อใต้หล้าได้ แต่ไม่อาจผิดต่อข้า เช่นนี้แล้วเหตุใดข้าจะไม่สามารถผิดต่อใต้หล้าเพราะท่านได้เล่า"

เพราะเขา...นางจึงถูกผู้คนประณามว่าทรยศ เพราะเขา...นางจึงถูกผู้คนไล่ล่า เพราะเขา...นางต้องตกตายใต้หน้าผาสูงชันอย่างผีไร้ญาติ สาบานต่อฟ้าดิน หากมีโอกาสได้ลืมตาอีกครั้ง ข้าจะสนองคืนเป็นพันเท่า

นางตายแล้วมาอยู่ในร่างสตรีผู้หนึ่งที่ถูกประทานเหล้าพิษโดยสามีในคืนเข้าหอแล้วตายลง ถูกนำศพไปทิ้งไว้ในป่าลึกท่ามกลางหิมะโปรย ทว่าสิ่งที่น่าตกใจคือสตรีผู้นี้ดันเป็นนางเอกในนิยายที่นางเคยอ่านผ่านตาก่อนตาย

เพราะความรักบังตาจึงกลายเป็นคนร้ายกาจ เพราะความผิดหวังจึงเลือกวิธีสิ้นคิด จึงต้องตกตายพร้อมกับบุตรในครรภ์ สาบานต่อฟ้าดินทุกภพทุกชาติขอไม่รักเขาอีก

ม่านม่านหญิงสาวที่มีงานอดิเรกคือเขียนนิยาย งานหลักคือการอ่านนิยายที่ตัวเองชมชอบอย่างบ้าคลั่ง จู่ ๆ ทะลุมิติ กลายเป็นยาแก้สรรพโรคให้กับตัวร้ายในนิยายของตัวเองเสียอย่างนั้น กลยุทธ์การเอาตัวรอดจึงบังเกิด

ว่ากันว่าการเสแสร้งที่ดีคือการแสร้งทำเป็นโง่งม คล้อยตามทุกสถานการณ์อย่างแนบเนียน  การโง่งมอย่างชาญฉลาดมักจะรอดพ้นทุกสถานการณ์โดยไม่ต้องออกแรง เช่นนั้นแล้วนับจากนี้นางจะเป็นสตรีที่โง่งมที่สุดในใต้หล้า

กำลังจับผู้ร้ายอยู่ดีๆ ใครจะไปคิดว่าจะทะลุมิติมาอยู่ในร่างของตัวประกอบที่ท้องกับตัวร้าย ที่ซึ่งทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้นางเอกมาครอบครอง ส่วนตัวประกอบอย่างเธอก็ตรอมใจตายภายหลังจากคลอดบุตร

ห้าปีกับการคบหาตกลงปลงใจแต่งเข้าจวนสามี สองปีให้หลังสามีแต่งสตรีเข้าจวน สามปีต่อมาสามีเลือกนางไปเป็นเชลยศึกให้ต่างแคว้น ยามชนะศึกกลับทิ้งให้นางตายในสนามรบ ลืมตาอีกครั้งเมื่อยามบุปผาเบ่งบาน หัวใจโรยรา

ชาติภพหนึ่งนางต้องตายเพราะไม่ยอมลงนามในหนังสือหย่าให้สามี เมื่อเป็นเช่นนี้นางย้อนกลับมาในชาติภพนี้เพื่อมาหย่าสามีให้พวกเขาได้สมปรารถนา

นางเป็นตัวประกอบที่ถูกเอ่ยถึงเพียงไม่กี่บรรทัดก็ถูกฆ่าตาย พร้อมแบกรับความผิดหนีงานแต่งสมรสพระราชทานตามชู้รักโดยไร้ความรับผิดชอบ ทว่าความจริงกลับไม่เป็นเช่นนั้น มีเพียงนางเท่านั้นที่รู้ดีที่สุด...

เขาแกล้งรัก นางแกล้งโง่ พวกเราต่างเสแสร้งเข้าหากัน เป็นนางที่คิดเช่นนั้นมาตลอด...

เธอรับบทนางร้ายมาแบบงง ๆ เป็นนางร้ายมันต้องร้ายใช่หรือไม่ เหตุใดเป็นนางร้ายช่างยากเย็นยิ่งนัก "ชีชีเจ้าอยู่ไหน?" "หม่อมฉันอยู่นี่เพคะ"

ถูกสหายรักแย่งคู่หมั้น ถูกคู่หมั้นทรยศ ทว่าเมื่อตายลงกลับมาอยู่ในร่างของน้องสาวอดีตคู่หมั้น เช่นนี้นางจะลงมือแก้แค้นได้อย่างไร ในเมื่อคนที่อยู่เบื้องหลังการตายทั้งหมดของนางกลับเป็นฝีมือของร่างนี้

เพ่ยเพ่ยตื่นขึ้นมาอยู่ในร่างของนางร้ายในนิยาย เธอตื่นก่อนที่พระนางจะพบกันและรักกัน ดังนั้นเธอจึงเลือกที่จะทำทุกทาง เพื่อให้ได้มาซึ่งหนังสือหย่าขาดจากสามีตัวเองสำเร็จ ก่อนพระนางจะรักกัน เพราะสามีนางดัน