กระทั่งอายุได้สิบสี่ เหยาเหยาจึงถูกวางกรอบว่าต้องพร้อมที่สุดในการหมั้นหมายกับบุตรชายผู้มีพระคุณ ต้องเป็นคู่วิวาห์เมื่ออายุครบสิบห้าให้จงได้ วันนั้น ดรุณีน้อยจึงได้รู้ว่าชีวิตหาได้มีเพียงรอยยิ้มไม่

"เข้ามานี่ซิ" "เพคะไทเฮา" "เจ้ารู้รึไม่ว่าฮ่องเต้จะปลดสนมทุกนางเพื่อเจ้าแล้วนะ" "ไม่เป็นความจริงหรอกเพคะ" "เจ้านี่มันช่างถกช่างเถียง" "นั่นก็เพราะเสด็จแม่คอยให้ท้ายตามใจจนเสียเด็กพะยะค่ะ"

เมื่อครอบครัวอันแสนมั่งคั่งคลอนแคลน ข้อต่อรองต่อใครๆก็ลดน้อย อีกทั้งความรักก็สุดแสนยากเย็นที่จะได้มา ดรุณีน้อยชิงยีวัยสิบห้าจะทำเช่นไร

เธอหลงรักนายตำรวจน้ำดีผู้รักชาติ และเพื่อคำว่าไม่เสียชาติเกิดเขาต้องใช้ชีวิตเช่นไร หัวใจของทั้งสองจะลงเอยกันได้หรือไม่

ฉันไม่ได้ตาย แต่มีสิ่งนำพามาที่นี่ ที่ไร่ติดเชิงเขา จบกันชีวิตปีแรกในรั้วมหาลัยดังของฉัน T.T แถมต้องปลูกฟักทองและทำเส้นบะหมี่แป้งผสมฟักทองขาย ชีวิตมีแค่ฟักทอง ฟักทอง และฟักทอง!!!

"จะมายั่วหรือพาคนมาฆ่าข้าอีก...ฮึ"

ไดอิจินายแบบลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่นผู้สุขุมแต่ร้อนแรงชื่อดัง(มาก!)ต้องการครอบครองทั้งร่างกายและหัวใจของสาวน้อย น้ำพริกล่ะจะว่าอย่างไรในเมื่อเธอไม่รู้จักความรัก ซ้ำยังเอาแต่ใจและแสนงอแงเป็นที่สุด

"ดรุณีน้อยอายุสิบหกในคราบหญิงงามวัยสามสิบสุดทะเยอทะยาน ท่านคิดดีแล้วหรือที่ใฝ่ปองมารเยี่ยงนาง เป็นหยกขาวไยริอ่านต้องการเปรอะเปื้อนสีดำ"

"ข้าอยากได้เจ้าก็ต้องได้ และได้มาตลอด..."

เพราะไม่ชอบเล่าเรียนจึงเลือกเปิดร้านขายไข่ในอันหลินมหาราชธานี ด้วยคำขาดจากบุพการีหากขยายร้านไม่ได้อย่าคิดหวนกลับบ้านเกิด ร้านขายไข่ของลิ้นจี่น้อยรึจะเทียบเคียงกับกิจการใหญ่โตของชนชาวเมืองหลวง

ข้าไม่ได้เต็มใจจะแต่งงานซักหน่อย แถมอยากเตะบุรุษแสนเข้มงวดผู้นั้นวันละหลายสิบหน

ย้อนเวลาไปเซี่ยงไฮ้กับศิษย์รักทั้งสาม จะให้มีรักทำไมต้องเป็นผู้ชายในปี1937ด้วยเนี่ย อย่างงี้จะต่างอะไรกับหลงรักผีละ พี่เค้าคือคนที่ตายไปแล้วไม่ใช่เหรอ!

"ข้าคือผู้แข็งแกร่งที่สุดในจักรปฐพี!" "แล้วเยี่ยงใดผู้ไร้เทียมทานเช่นเจ้าจึงหวั่นกลัวการร่วมเตียงกับข้าเล่า" "ก็เพราะว่า! เพราะ..."

"จะรับความตายแบบไหนดีเจ้าคะ"

ที่ข้าเคยบอกว่าเกลียดการปักผ้า ลึกๆแล้วหาได้คิดเช่นนั้นไม่ เพียงแค่ไร้ผู้พร่ำสอนแลต้องใช้เวลาอยู่แต่กับคมหอกคมดาบ

อย่าได้ถามถึงปิ่นปักผมเลย แม้แต่เสื้อผ้าดีๆจะใส่ยังหาได้มีไม่ อดมื้อกินมื้อมาจนเติบใหญ่ได้ก็นับว่าบุญแล้ว

เธอเป็นแค่เครื่องมือของเจ้าชายเท่านั้นแหละ ไสหัวกลับโลกไปซะ! (ความรัก ผจญภัย และสงคราม)

เอ๊ะ? จะพูดยังไงดีล่ะ เขาเป็นศิลปินดังที่ไต่ไปถึงระดับโลก ส่วนเธอเป็นแค่ลูกสาวของแม่บ้านหรือคนรับใช้เท่านั้นเองนะ จะบอกอะไรได้ล่ะ ชีวิตมันแน่นอนซะที่ไหนกัน...

แฝดจะทำอย่างไร เมื่อหัวใจดวงน้อยๆนั้นมีรัก :: เติบโตไปกับพวกเขาและเธอได้เลย (P.s ใครที่สงสัยเรื่องชื่อของแฝดพี่ พระเอกนำชื่อเพื่อนรักมาตั้งเป็นชื่อลูกสาว ในภาค1ถ้าอ่านข้ามจะงงนะคะ)