"คุณโทมิโอกะ ไถ่สตรีออกจากย่านโคมแดงเช่นนี้รู้หรือไม่เจ้าคะว่าผู้อื่นจะเข้าใจผิดได้ว่าท่านกำลังจะแต่งเมีย"

“ซามุต่อให้นายหิวขนาดไหนเด็กผู้หญิงก็กินไม่ได้หรอกนะ เลิกมองได้แล้ว” แล้วใครเค้ามองเพราะอยากกินให้อิ่มท้องกันล่ะ?

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วในยุคสมัยที่ยังมีการล่าแม่มด ชีวิตที่ต้องใช้อย่างหวาดกลัวละทิ้งทุกสิ่งที่ศรัทธา สิ่งสุดท้ายที่เธอสามารถยึดเหนี่ยวได้มีเพียงมนุษย์หมาป่าที่แสนเกลียดชัง

เขาเดินทางข้ามไปมาระหว่างโลกคู่ขนานแต่ข้ามไปข้ามมาดันมาโผล่อีกมิติที่เขาเป็นเพียงแค่หนังสือการ์ตูนซะได้!

อยู่ดีๆพระเอกหน้าสวยจากการ์ตูนแอคชั่นแฟนตาซีที่ฉันตามอยู่ก็มาโผล่อยู่ในห้องของฉัน นี่ฉันชอบเค้ามาตั้งแต่อยู่ในComic แล้วตอนนี้ฉันจะห้ามใจไหวหรอ! ระวังตัวไว้นะคะจะโดนกินทั้งตัว!!

อยู่ๆฉันก็มาอยู่ในร่างของอี้ผิงจังวัย 5 ขวบ ในการ์ตูนครูพิเศษจอมป่วนรีบอร์นที่ฉันคลั่งไคล้มากในช่วงมัธยมต้น! ฉันที่เป็นนักศึกษาวิศวะอายุ21อ่ะนะ

วิถีชีวิตของสุนัขเคยเป็นเรื่องไกลตัวเมื่อสองนาทีที่แล้ว จนกระทั่งฉันโดนสาปให้กลายเป็นหมาซะเอง

ใครจะไปรู้ว่าสิ่งที่ร่วงลงมาจากฟ้าคือยัยตัวปัญหา และเขาก็ดันไปรับตัวปัญหานั่นเต็มๆ

“ใจเจ็บแปล็บค่ะ สงสัยจะเป็นโรคคลั่งรัก” คุณหมอมองมาสีหน้าเรียบเฉย ไม่กี่อึดใจต่อมาเขายกโทรศัพท์ขึ้น จรดปลายปากกาพร้อมกับคำพูดไม่กี่คำที่ทำเอาผงะไปหลายนาที “วัดระดับไอคิวด้วยเลยมั้ยครับ” คุณหมอคะ!?

ทุกครั้งที่เห็นแววตาคู่นั้น ความรู้สึกที่คิดว่าลืมไปแล้วกลับหวนมาให้นึกถึงตลอด

ชีวิตแทบพลิกพลันโดนจับแต่งงานสายฟ้าแลบ! ว่าที่เจ้าบ่าวที่เธอซวยไปทำกิจกรรมใต้ร่มผ้าเมื่อคืนดันเป็นเจ้าคนขี้เกียจแต่ดันเป็นถึงท่านเจ้าเมืองแถมที่แย่กว่านั้นหมอนั่นมีอายุเยอะกว่าปู่ทวดเธออีก!!

ใต้ทะเลลึกที่เคยมีฉันอยู่เพียงลำพัง จนมีใครบางคนเข้ามา เขาคนที่ทำให้ฉันไม่อยากอยู่เพียงลำพังอีกต่อไป