Naphaktongraya

แอร์โฮสเตสสาวที่โดนสั่งพักงานเพราะเธอดันไปมีเรื่องกับหุ้นส่วนใหญ่ของสายการบิน เมื่อไม่รู้ว่าจะได้เข้าทำงานอีกเมื่อไหร่ค่าใช้จ่ายก็ตามมาเป็นหางว่าว งานเลขาหน้าห้องจากท่านประธานตัวร้ายจึงกลายมาเป็นเธอ

โชคชะตาที่ทำให้เขาและเธอมาเจอกันโดยบังเอิญ...จนเกิดเป็นสัมพันธ์ลึกซึ้งโดยไม่ทันตั้งตัว ลมหายใจอุ่นและใบหน้าแทบจะชนชิดกัน แต่นั่นก็ไม่เท่าอ้อมกอดที่รั้งเอวบางเอาไว้เมื่อเธอเซลงไม่เป็นท่า

นาราถูกแสงสีขาวดูดเข้าไปอีกภพในขณะที่เธอไปฉลองการเรียนจบจากคณะแพทย์ "นี่มันที่ไหน ทำไมฉันถึงมาอยู่ที่นี่ได้" เธอตืนมาอีกทีก็พบว่ากำลังอยู่ที่งานศพตัวเอง

เธอเป็นคุณหนูถังแตกที่ครอบครัวล้มละลาย เธอถูกส่งตัวมาอาศัยอยู่กับเพื่อนของพ่อที่ไร่ธารวลีและพบกับตะวันลูกชายเจ้าของไร่ที่ต้องเป็นพี่เลี้ยงฝึกงานให้เธอ "แนวกุ๊กกิ๊กหวานแหววอ่านไปยิ้มไป ฟินๆ "

รองเท้าส้นสูงกับเรียวขาที่เดินช้าๆ ไม่รีบร้อนใดๆ ใบหน้าและแววตาที่เศร้าหมองของเธอที่กำลังเดินข้ามถนนเหมือนคนสิ้นหวัง เธอโดดเด่นจากผู้คนที่มีร่มกันสายฝนที่โปรยปราย สายตาคมของชายหนุ่มกำลังจ้องมองดูเธอ

"ดิฉันมาเป็นเลขาแทนคุณอมรค่ะ"ใบหน้าคมค่อยๆเงยขึ้นดวงตาที่เพ่งตรงมายังหญิงสาวตรงหน้าเหมือนจะดูแคลนเธอ เขาเปิดแฟ้มประวัติที่วางอยู่บนโต๊ะก่อนจะยิ้มเหยียดที่มุมปาก "คุณจะทำได้เหรอ?ประสบการณ์แทบไม่มีเลย"

การแต่งงานด้วยความรักแต่หากต้องหย่าด้วยความเจ็บปวดเมื่อชายหนุ่มประสบอุบัติเหตุจนสูญเสียความทรงจำในวันที่มีเธอแต่กลับจำคนรักเก่าได้ แล้วปารายาจะทำยังไงเมื่อต้องหย่าทั้งๆที่เธอกำลังตั้งครรภ์

สัญญาสี่ปีแปดเดือนที่แพรพรรณต้องอยู่ในสถานะภรรยาของ ภูวิช เวชวัฒนากูล เธอยอมเซ็นทั้งที่ยังไม่เคยเห็นหน้าค่าตาของว่าที่สามีเลยแม้แต่ครั้งเดียว ความสับสนประเดประดังเข้ามาจนจุกไปทั้งอกแทบหายใจไม่ออก