แม่ดอกบัวขาวคนงาม แม่นางเอกคนดี นั้นสามีข้า หากว่าเจ้าดีจริงต้องหาสามีเป็นของตัวเองนะเจ้าคะ ไม่ใช่มาหาสามีข้า ได้ยินแล้วก็ถอย ไปหาพระเอกของเจ้านูน ออกไป๊!!!

มีชีวิตอีกครั้งก็ดีอยู่หรอก แต่มาเข้าร่างของสตรีที่กำลังจะโดนพี่สาวจับสลับเกี้ยว ส่งนางแต่งกับนายทหารชั้นต่ำ ส่วนตนเองแต่งกับว่าที่สามีนาง"มารดาเถอะ"พี่สาวท่านจะอยากได้สามีผู้อื่นเช่นนี้ไม่ได้นะเจ้าคะ

"รักกันชั่วฟ้าดินสลาย  หึ ก็แค่ลมปากผู้ชายที่พูดออกมาเหมือนบ้วนน้ำทิ้ง"  ท่านรักนาง เชื่อนาง ในเมื่อท่าน ฟงอวิ๋น เลือกแล้ว ข้าหลี่จินหง  จะขอหลีกทางให้  ตัดเส้นวาสนา ไม่ขอพานพบอีกชั่วนิรันด์

ข้ารักเจ้ามากเป็นคำพูดที่ไม่เคย ได้เอื้อนเอ่ยในชาตินี้ยอมปล่อยมือละทิ้งทุกอย่างเพื่อจากมา แต่แล้วอย่างไรจุดจบถึงได้เป็นเช่นนี้ หึในเมื่อทุกอย่างที่ข้าคิดพังทลาย ข้าก็จะแย่งทุกอย่างคืนมา รวมถึงเจ้าด้วย

ตายไม่ทันตั้งตัวทั้งที เหตุใดถึงต้องมาเข้าร่างมารดาชั่วที่นางสาปแช่งก่อนตายด้วย คงเป็นบทลงโทษสินะ เอาเถอะเห็นแก่บุตรตาดำ ๆ ตัวน้อย ข้าจะยอมเลี้ยงดูเจ้าแทนนางมารชั่วผู้นั้นเอง

เพียงเพราะเขาไม่รักเหตุใดนางจะต้องทน ขอโทษที ชีวิตนี้ยังอีกยาวไกล ผู้ที่ดีคือผู้ใหม่เจ้าค่ะ ใช่ นั้นเป็นเรื่องที่นางคิด ติดอย่างเดียว ดันท้องโย้ก่อนที่จะได้หาสามีใหม่นี่สิ เศร้า !!!!

"ขี้เหร่จริง ๆ" "ปากสุนัขจริง ๆ" "เจ้า!!!" ซื่อจื่อถึงกับหน้าแดงก่ำ ไม่คิดว่าเจ้าก้อนกระดูกเดินได้ตรงหน้าจะกล้ายอกย้อน เห็นทีหนทางอยู่ร่วมกันคงไม่ง่ายเสียแล้ว

เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร แต่ถ้าอิ..นั้นไม่หยุดเวรก็ต้องกระงับด้วยฝ่าตี.. เท่านั้นเจ้าค่ะ

"รักกันชั่วฟ้าดินสลาย  หึ ก็แค่ลมปากผู้ชายที่พูดออกมาเหมือนบ้วนน้ำทิ้ง"  ท่านรักนาง เชื่อนาง ในเมื่อท่าน ฟงอวิ๋น เลือกแล้ว ข้าหลี่จินหง  จะขอหลีกทางให้  ตัดเส้นวาสนา ไม่ขอพานพบอีกชั่วนิรันด์

เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร แต่ถ้าอิ..นั้นไม่หยุดเวรก็ต้องกระงับด้วยฝ่าตี.. เท่านั้นเจ้าค่ะ

เขาคิดล่อลวงนางให้เป็นหมากตัวหนึ่ง ส่วนนางก็เต็มใจเป็นหมากให้เขาชี้นำ ทว่าผู้ใดกันแน่ที่กำลังถูกล่อลวง ///

ท่านแม่ทัพที่ว่าแน่ ยังแพ้มารยาล้านแปดเล่มเกวียนของนางร้ายเช่นนาง เย็นชานักใช่หรือไม่ รังเกียจกันมากใช่หรือไม่ แล้วข้าจะพิสูจน์ให้ดูว่าข้านี่แหละ นางร้ายสายแซ่บที่ท่านไม่มีวันลืม!!!

"ผู้นี้แหละ!!! บิดาของลูกข้า หามเข้าเรือน"สตรีเช่นไรถึงได้กล้าแบกหามบุรุษเข้าเรือน ก็สตรีอย่างซวงไฉ่หงอย่างไรเล่า เลวร้ายยิ่งกว่าเมื่อบุรุษที่นางบังคับตบแต่งผู้นี้คือราชครูอำมหิตที่สูญเสียความทรงจำ

เพียงเพราะเขาไม่รักเหตุใดนางจะต้องทน ขอโทษที ชีวิตนี้ยังอีกยาวไกล ผู้ที่ดีคือผู้ใหม่เจ้าค่ะ ใช่ นั้นเป็นเรื่องที่นางคิด ติดอย่างเดียว ดันท้องโย้ก่อนที่จะได้หาสามีใหม่นี่สิ เศร้า !!!!

เจ้าแม่ทัพบ้านี้ เจอหน้ากันครั้งแรกก็มาแก้ผ้าให้ดูไม่พอ ยังชอบหาเรื่องพานางขึ้นเตียงได้ทุกเวลา จนกลีบดอกไม้ของนางระบมไปหมดแล้ว คิดแล้วก็แค้น มาละเดินมาแต่ไกล "ฟางเซียนขัดหลังให้ข้าหน่อย" อร๊ายยย

บอกว่าข้าร้ายกาจงั้นเหรอ อืมมม ใช่นั้นละข้าเอง "แต่ที่ข้าร้ายก็เพราะท่านนะ เจ้าค่ะ ท่านพี่"

สตรีผู้มอบความรักให้กับบุรุษที่ตนรักหมดหัวใจ แต่สิ่งที่ได้หลับคืนมาคืนการทรยศหักหลัง ในเมื่อครั้งนี้นางได้ชีวิตใหม่กลับมาอีกครั้ง มาดูกันว่านางจะเอาคืนบุรุษชาติชั่วนั้นอย่างไร

เจ้าแม่ทัพบ้านี้ เจอหน้ากันครั้งแรกก็มาแก้ผ้าให้ดูไม่พอ ยังชอบหาเรื่องพานางขึ้นเตียงได้ทุกเวลา จนกลีบดอกไม้ของนางระบมไปหมดแล้ว คิดแล้วก็แค้น มาละเดินมาแต่ไกล "ฟางเซียนขัดหลังให้ข้าหน่อย" อร๊ายยย

เมื่อคนทั้งสี่ ที่เป็นเพื่อนรักกันนัดไปเที่ยวในวันหยุด แต่เมื่อไปถึงที่พักกลับพบเรื่องที่ไม่คาดคิด พวกเขาจะจัดการเรื่องนี้ยังไง