เกิดใหม่งั้นเหรอ...ถ้าอย่างนั้นขอเปิดร้านหนังสือก็แล้วกัน
ยินดีต้อนรับสู่ร้านหนังสือของกระผม ที่แห่งนี้คือสถานที่ที่เต็มไปด้วยหนังสือที่อาจจะมอบสิ่งที่ทุกท่านตามหาแต่กระนั้นทุกสิ่งทุกอย่างย่อมมีการแลกเปลี่ยนเสมอ
- 4
- 79
- 3
- 17 พ.ค. 66 / 18:11 น.
ยินดีต้อนรับสู่ร้านหนังสือของกระผม ที่แห่งนี้คือสถานที่ที่เต็มไปด้วยหนังสือที่อาจจะมอบสิ่งที่ทุกท่านตามหาแต่กระนั้นทุกสิ่งทุกอย่างย่อมมีการแลกเปลี่ยนเสมอ
หน้าจอปริศนาปรากฏขึ้นเหนือท้องฟ้า ผู้คนต่างมองดูมันอย่างสงสัย พวกเขาสงสัยว่าหน้าจอนี้มาจากไหนกันแน่ ใครเป็นคนบงการมันกันแน่ นกระทั่งหน้าจอได้เริ่มไปเปลี่ยนไป...
ผมเกิดใหม่ในโลกที่คุณต้องระวังตั้งแต่ญาติ พี่น้อง สัตว์เลี้ยง สิ่งมีชีวิตประหลาด หรืออะไรก็ตามที่ทำให้คนรักของคุณเสร็จสมได้ ผมมีคำแนะนำแค่คำเดียวในการใช้ชีวิตในโลกนี้ อย่างปล่อยแฟนคุณไว้คนเดียว
กลิ่นเลือดที่คละคลุ้ง เส้นผมที่คุ้นเคย ใบหน้าที่เคยที่ประดับด้วยรอยยิ้มสดใสกลับกลายเป็นใบหนาที่เปรอเปื้อนใบด้วยคราบเลือดและความเย็นชา สิ่งที่อยู่ตรงหน้าของพวกเธอในตอนนี้ไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไป
ผมคือตัวประกอบ เป็นตัวละครตัวเล็ก ๆ ที่แฝงอยู่ในเรื่องราวของตัวเอกฮาเร็ม แต่ทว่าวันหนึ่งชีวิตตัวประกอบของผมก็ต้องเปลี่ยนไป เมื่อพบว่า...
เขานั้นเป็นผู้โชคดีที่่ถูกรับเลือกให้เป็นผู้ทดสอบเครื่องฉายความทรงจำอันเทคโนโลยีสุดไฮเทคแห่งยุค แต่ทว่าใครเล่าจะคาดคิดว่าจินตานาการอันแสนสุดจะดาร์คได้ถูกฉายออกไปจนทำให้้เขานั้นถูกมองเป็นตัวอันตราย
ฟุคาวะ โทโกะ เด็กสาวผู้ใฝ่ฝันที่จะเป็นช่างตัดผมมือหนึ่งของโลกได้จบชีวิตอย่างสงบภายในบ้างของตน แต่ก็เกิดเรื่องน่าประหลาดขึ้นในยามที่เธอลืมตา ภาพที่เธอเห็นนั้นก็เต็มไปด้วยทะเลเลือดเสียแล้ว
คือว่านะสถานการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นในตอนนี้มันคืออะไรกัน? ทำไมฉันถึงไม่รู้สึกหนาวละ? แล้วยัยเด็กจูนิเบียวที่กำลังลอยอยู่บนอากาศนั่นใคร? ช่างเถอะไม่ใช่เครื่องสำหรับคนธรรมดาแบบฉันก็แล้วกัน
หากให้พูดแล้วความตายมักเป็นของคู่กันกับสิ่งมีชีวิต เราไม่เข้าใจเหตุใดพวกเจ้าถึงหวาดกลัวความตายนัก ความตายทำร้ายเจ้าหรืออย่างไร ความตายมอบทุกข์ให้เจ้าหรืออย่างไร ข้าไม่เข้าใจเหตุใดเจ้าหลีกหนีความตาย
...ว่ากันว่ามนุษย์เกิดมาพร้อมกับชะตาฟ้าลิขิตไม่มีใครอาจฝืนดื้อดึงออกจากพวกมันได้แม้แต่น้อย... นี่คือเรื่องราวแห่งความเป็นจริงจากหนึ่งในหมู่มวลจักรวาลของมิโดริยะ อิซึคุ... เด็กน้อยแสนอาภัพ