สมภารไม่กินไก่วัดฉันใด ท่านประธานย่อมไม่กินเลขาฉันนั้น...ไม่กินกี่โมง???

เขาใช้"ทะเบียนสมรส" ผูกมัดเธอไว้แต่ไม่ใช่เพราะรัก ร่างกายเธอกลายเป็นที่ระบายความแค้นของมาเฟียที่ขึ้นชื่อว่าเป็น"สามี"

"ฉันหิว...ไม่ได้กินมาหลายวันแล้ว" คำว่า"หิว" ที่ไม่ได้หมายถึงอาหาร ทำให้หญิงสาวยิ่งหน้าแดงเข้าไปใหญ่ เสียงออดอ้อนของมาเฟียผู้ขยันทำการบ้านยิ่งกว่าทำงาน เอ่ยกับหญิงสาวที่นั่งบนตัก

“พอแล้วค่ะปากช้ำหมดแล้ว” “งั้นจูบที่อื่นแทนได้มั้ย” คนเจ้าเล่ห์ได้คืบจะเอาศอก“เธอ” คือสิ่งต้องห้ามแต่ว่ายิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ ยิ่งไม่อยากให้เอา..เขายิ่งอยากได้