คนชั้นสูงใช้คน คนชั้นกลางใช้ปัญญา คนชั้นต่ำใช้แรงงาน ในฐานะนักเชิดหุ่นนาม ซูชิง เขาไม่ใช่ท่านใหญ่ในโลกบำเพ็ญเซียน ไม่มีผู้บำเพ็ญให้โขกสับ จึงทำได้เพียงพึ่งพาการขูดรีดเหล่าหุ่นเชิดเพื่อแสวงหาชีวิตอมตะ

ทุกครั้งที่พลังปราณและโลหิตเริ่มเสื่อมถอย ร่างกายเริ่มร่วงโรย เขาก็จะกลับคืนสู่วัยเยาว์อีกครั้ง กลายเป็นเด็กแปดขวบในร่างกายเดิม... “เหมือน เหลือเกิน เหมือนกับศิษย์น้องของข้าตอนเด็กไม่มีผิดเลย” 

เพื่อเอาชีวิตรอด กงชี่อิง ผู้โชคร้ายที่ต้องกลายเป็นเจ้าเมืองดันเจี้ยนของแซน จึงจำต้องสร้างดันเจี้ยนให้ “เฮี้ยนสุดขีด”

ผู้เฒ่า: "เจ้าอยากล้างแค้นหรือ?" เด็กหนุ่ม: "ข้าถูกผู้แข็งแกร่งเหยียดหยามซ้ำแล้วซ้ำเล่า อาจารย์ยังมองข้าเป็นขยะ ข้าจะไม่อยากล้างแค้นได้อย่างไร?" …… จางอวี่แค่นเสียงเย็นชา ปิดโฆษณาด้านบน

เรื่องย่อ : ในมุมหนึ่งของแผ่นดินใหญ่ จักมีสิ่งหนึ่งที่เป็นการดำรงอยู่ที่สามารถเติบโตแข็งแกร่งจนมีอำนาจที่จะปกครองไปทั้งสวรรค์ได้ เพียงแค่ลูกศิษย์ของพวกเขา ก็ทำให้สั่นสะเทือนไปทั้งใต้หล้าได้แล้ว.....

เฉียวซีจดจ่ออยู่กับการทำให้ชีวิตพี่ชายและน้องชายดีขึ้น แต่บนหนทางแห่งการทำให้ครอบครัวร่ำรวยขึ้นมานั้น นางถูกมารตนหนึ่งเข้ามาวุ่นวาย และคอยวนเวียนอยู่ข้างกายทั้งวัน ไล่เท่าไหร่ก็ไม่ไป

หลังจากหลินซีถูกระบบผูกมัดก็ถูกส่งมายังหมู่บ้านหลังเขาเล็กๆ แห่งหนึ่งในยุค 70 เพื่อทำภารกิจของระบบให้สำเร็จลุล่วง หลินซีที่ไม่เคยมีแฟนแม้แต่คนเดียวกลับต้องมากลายเป็นผู้ปกครองของพระเอก จากการอยู่ร่วม..

นางคือ ดรุณีน้อยงามล่มเมือง ผู้นำเผ่าเม่ย องค์หญิงแห่งโม่หลิน มีอำนาจอยู่ในกำมือ เป็นที่โปรดปรานของโอรสวรรค์ สตรีที่ใคร ๆ ต่างก็หวั่นเกรง แต่องค์หญิงที่เป็นหัวใจของแคว้นโม่หลินผู้นี้กลับ...

ผู้ที่ไร้ยางอายไม่หวาดหวั่นต่อสิ่งใด ผู้ที่ต่ำต้อยที่สุดไร้ซึ่งคู่ต่อสู้ที่พอจะต่อกรได้! ผู้ใดว่าจอมอหังการผู้เป็นหนึ่งจักต้องใช้อำนาจบาตรใหญ่?

แย่ล่ะสิ ซูเหยียนเดินทางข้ามมิติ!! เธอข้ามมายังชนบทที่ยากไร้ ญาติผู้ยอดเยี่ยมในครอบครัวยังให้เธอแต่งงานกับนายพรานผู้ยากจนไม่มีอันกินอีก นี่มันจับได้ไพ่เสียจริงๆ! แต่ไม่เป็นไร เธอได้นํานิ้วทองคำมาด้วย

อย่าบังอาจมายั่วยุข้า เพราะแม้แต่แม่น้ำรั่วสามพันลี้ หากข้าเอ่ยปากปราถนา สามีของข้าก็จักหามาให้ อย่าบังอาจมาดูหมิ่นข้า เพราะแม้แต่ทวยเทพหรือเหล่าปีศาจยังมิอาจกล้าแผลงฤทธิ์กับข้าแม้แต่ครั้งเดียว

"ข้าไม่อยากเป็นนักเลี้ยงอสูร ทักษะเฉพาะตัวของนักเลี้ยงอสูรอย่าง【อาหารทิพย์】ข้ายังใช้ไม่เป็นเลย" "นั่นไม่ใช่อุทยานเพาะเลี้ยง! นั่นมันคือทุ่งเลี้ยงอสูรของข้า!"

เรื่องย่อ : กู้เจียเป็นลูกสาวคนเดียวมาเกือบยี่สิบปี จู่ๆ พ่อแม่ของเธอก็บอกว่า จะต้องมีน้องชายหรือน้องสาว! ถ้าไม่อยากเรียกน้องชายน้องสาวควรจะทำยังไงดี? นั่นเป็นผลให้เธอต้องทะลุมิติ และถูกผูกติดกับระบบ