เฮียจะถอนหมั้น เฮียไม่อยากแต่งงานกับเทียน

ถ้าความรู้สึกมันล้ำเส้นที่ขีดไว้ ก็รีบจัดการความรู้สึกตัวเองซะ

"มาเป็นของเล่นของฉันสิ แล้วฉันจะทวงทุกอย่างที่เป็นของเธอ กลับมาให้เธอเอง"

ต่อให้เธอทำดีกับฉันแค่ไหน "ฉันก็ไม่มีวันรักเธอ" เพราะหัวใจของฉันให้คนที่ฉันรักไปหมดแล้ว

“เรื่องของเรามันจบมาตั้งนานแล้วพริ้ง เมื่อไหร่จะเข้าใจสักที” จบกับผีนะสิ!! สำหรับเธอมันเพิ่งเริ่มเองต่างหาก

"เมื่อไหร่จะหย่ากับเฮียสักที" นั่นคือประโยคแรกที่ผัวตัวดีเอ่ยออกมา ตั้งแต่ก้าวเท้าพ้นขอบประตูอำเภอ หลังจากเธอกับเขาไปจดทะเบียนสมรสด้วยกัน

"จำเอาไว้ว่าเธอ คือสิ่งของที่น่ารังเกียจจนฉันไม่อยากอยู่ใกล้”

ความรักมันห้ามกันได้ที่ไหน เพราะถ้ามันห้ามได้ เธอคงห้ามหัวใจไม่ให้ไปหลงรักเพื่อนพี่ชายที่เขาเป็นเกย์หรอก

ช่วงแรกก็เหมือนเขาจะรัก แต่เมื่อเขาได้กลับไปคุยกับแฟนเก่าที่เป็นรักแรก ก็เริ่มตีตัวออกห่าง พร้อมตั้งคำถามกับเธอว่า... "อีกนานแค่ไหน กิ่งถึงจะเลิกรักพี่แบบคนรัก"

“ คุณไม้คะทานข้าวเช้าด้วยกันค่ะ” “ ผมไม่สะดวกขวัญทานเถอะครับ” เป็นประโยคที่สามีใช้ปฏิเสธภรรยาอย่างเธอมาเกือบหนึ่งปีสินะ

เธอ ก็แค่หมากตัวหนึ่งที่ เขา ใช้เป็นเครื่องมือในการ แก้แค้น ก็แค่นั้น

ฉันขอนอนกับคุณอีกสักครั้งได้ไหมคะ เพื่อเเลกกับเงินห้าเเสน

เมื่อมีรักอยู่ตรงหน้า กลับไม่เอื้อมมือคว้าไว้ เมื่อความรักพัดหวนไปไกล กลับไขว่คว้าได้มาเพียงลม  รัก...ที่วิ่งตามจนเหนื่อย รัก... ที่ไม่เคยได้รับจากคนที่ได้ชื่อว่าเป็นคู่หมั้น

เธอก็เป็นแค่ของเล่น ที่มีหน้าที่อุ้มท้องลูกของฉัน อย่าคิดว่าตัวเองคือเมีย ที่ฉันจะยกย่องเชิดหน้าชูตา

“จะกินยาคุมหรือจะให้พี่ใส่ถุงยางตลอด”

อยากเป็นคนที่เขารัก…แต่เป็นได้แค่คนที่เขาไม่ชอบ แม้ความสัมพันธ์จะก้าวผ่านคำว่าพี่น้อง แต่เขากลับบอกว่า “ลืมเรื่องคืนนั้นของเราไปซะ” หรือเพราะเธอคือแม่ค้าขายข้าวแกง ไม่ใช่คุณหมอสาวสวยคนนั้น

เพราะความเมา และความอยากลองแบบไร้สติ ทำให้ผมต้องมาเป็น “เด็กเลี้ยง” ของคนมีเงิน

“ลองคิดดูดีๆ ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมา ฉันเคยบอกว่ารักเธอไหม”

เมื่อเขาเป็นไฟ เธอจะเป็นระเบิด ?เพราะหากเธอเป็นน้ำ มันจะไปสนุกอะไรล่ะ …. ว่าไหม

เธอรักเขามาก…. แต่เขากลับเห็นเธอเป็นเพียงแค่… ตัวแทน …ของใครอีกคน??