"ฉันอยากกลับบ้าน ฉันขอกลับบ้านได้ไหม" "นั่นคือข้อยกเว้นฉันให้ไม่ได้"

"เธอคือเมียฉัน อย่าหวังว่าจะไปนอนกับชายอื่นได้"

ตาไม่ถึงอย่ามาหึงทีหลังนะ

เธอ คือผู้หญิงที่เขาไม่ชอบขี้หน้า ออกจะเกลียดด้วยซ้ำ แต่เธอคนนี้จะทำให้เขาหลงรักจนไปไหนไม่ได้อีก (หรือเปล่า) ภาพปก โดย P-PLUTO

"คุณวัชชอบหนูหรือคะ" "ใครจะชอบเด็กไม่มีมารยาทอย่างเธอ" "ถ้างั้นคุณก็เลิกทำท่าเหมือนหวงที"

เพื่อคำว่ากตัญญูทำให้เอ้ยหรือพิมพ์พิกาผิดคำสัญญากับแฟนหนุ่ม จนเวลาผ่านไปโชคชะตานำเธอมาเจอเขาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้สถานะเปลี่ยนไป เพราะเธอกลายเป็นลูกหนี้ไม่มีทางสู้ และเขาจะลงทัณฑ์เธอให้สมกับที่ทำเขาเจ็บ

เขา ตามหารักที่ใช่ เธอ ตามหาไออุ่นรักที่ขาดหาย แค่ความปรารถนาก็แตกต่างกันแล้ว แล้วจะรักกันได้ยังไง

ไม่ง่ายเลยที่เราจะเจอคนที่หัวใจบอกว่าใช่ คนที่ไม่มีใครมาแทนที่ได้ และคนที่ไม่ว่าจะนานแค่ไหนเราก็ยังอยากได้ยินคำว่ารักจากเขา

เขาคือคนที่ใจต้องการ (มานานมาก) แต่ก็ไม่ควรออกตัวแรง เดี๋ยวเจ็บ!!!

บังเอิญได้เป็นเจ้าสาวกะทันหัน และหลวมตัวเป็นเมียในที่สุด แต่ห้ามรัก เพราะไม่ใช่ตัวจริง

"ปล่อยฉัน!! ปล่อยฉัน!! นายมาเฟีย!! ปล่อยยยยย" เสียงเล็กแหลมดังก้องกังวาลไปทั่ว สองมือทุบแผ่นหลังกว้างอย่างแรง แต่นายมาเฟียกลับแบกเธอตัวลอยไม่สะทกสะท้าน เพี๊ยะ!! มือใหญ่ตีก้นกลมกลึงตรงบ่า "กรี๊ด!"