"ร่างนี้เป็นคู่นอน ของเจ้านายพลนั้น...นายพที่ฆ่าเราคนนั้น..." ประโยคนี้ดังอยู่ในหัวของเซเรียตลอดช่วงบ่าย เมื่อเขารู้ว่าเจ้าของร่างที่เขาเข้ามาอาศัยอยู่ตอนนี้เป็นใคร

ท่านเทพพพ ทำไมท่านไม่บอกว่าผมต้องมาเกิดเป็นพระรองผู้หลงรักพระเอกจนหน้ามืดตามัวเอาตัวเข้าแรกแล้วตายแทน!! และเมื่อตัดใจได้ก็ยังไปหลงรักนายเอกจนสุดหัวใจอีก ชีวิตผมมันยังรันทดไม่พอใช่ไหมมมมมมม

หลังจากวันแห่งหายนะ 30ปี ไป๋ซงหลินก็ถูกฆ่าตายด้วยฝือมือของคนรักและเพื่อนสนิท แต่เขาก็ได้รับโอกาศครั้งสุดท้ายในการย้อนเวลากลับไปยังอดีต ซึ่งจุดมุ่งหมายของการย้อนเวลาในครั้งนี้คือ ดูแลสามีครับ!

"ห่ะ!! มึงว่าอะไรนะ! นี่มึงกำลังจะบอกว่าเมื่อคืนกู...." "ใช่จ้ะเพื่อนรัก เมื่อคืนมึงนอนกับน้องรหัสตัวเองจ้าาาา" "เวร"

ตอนแรกก็เปลี่ยนใจจะพาต้าไปส่งบ้านแล้วแท้ๆ แต่สุดท้ายก็ไปไม่ถึงจนได้สิน่า

6 ปีก่อน เอสทิ้งโรฮานไปโดยไม่มีคำลา แต่วันนี้พวกเขาได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง ในวินาทีที่ได้สบตากันพวกเขาก็รู้เลยว่าความรักที่อยู่ในใจของพวกเขา แม้จะผ่านมา 6 ปีแล้ว แต่มันก็ไม่เคยลดลง

"ขอโทษครับ นี้ลูกผมไม่ใช่ลูกคนอื่นขอความกรุณาตั้งสติด้วยครับ"ฟ้าเอ่ยบอกชายตรงหน้าที่เอาแต่พูดว่าเด็กที่อยู่ในอ้อมแขนเขาคือลูกของพี่ชายตัวเอง

หลังจากตาย กันต์ก็ถูกคนที่เรียกตัวเองว่าเทพเสนอให้กันต์ไปเกิดในโลกอีกใบ พร้อมให้สิทธิ์เลือกชีวิตใหม่ แต่กันต์ดันตอบว่า “ผมอยากเป็นปลาเค็มตากแห้งครับ” เขาจึงถูกเตะลงไปโลกจีนโบราณในนิยายที่เขาเคยอ่าน

เจ้าจันทร์หอมของพี่ภพ เจ้ามิอยากพานพบพี่แล้วหนาตัวพี่นั้นสุดจะคนึหา เมื่อใดหนอน้องยาจักมาเสียที พี่คิดถึงเจ้ามากนักเจ้ามิรักพี่แล้วหรือคนดีเจ้าแก้วตาดวงใจของพี่ รีบกลับมาเสียทีเถิดเจ้า