✿❀กลิ่นหอมของดอกไม้ที่ว่า...ช่วยผ่อนคลาย! รึจะสู้...กลิ่นอายของคนรัก!!✿❀

“ปัง!!” สิ้นเสียงดัง...! ลูกกระสุนที่ถูกเหนี่ยวไกระเบิดออกมา พุ่งตรงตามคำสั่งของมันโดยไม่หันกลับไม่คิดจะหยุดหรือชะลอใด ๆ แต่แล้ว...! ใครบางคนที่วิ่งแทรกเข้ามาโดยไม่ทันตั้งตัวกลายเป็นเป้าหมายทันที!!

...รู้หรือไม่ว่า...? กรรมบางอย่าง มิได้ดับสูญเพียงเพราะเราหลับตาไม่มอง เมื่อใดที่จิตพร้อม... คำตอบจะปรากฏขึ้นโดยไม่ต้องไขว่คว้า

“จะมาเรียกหาศีลธรรมจรรยาอะไรกับฉัน ในเมื่อสำนึกความเป็นแม่ของตัวเองยังไม่มีเลยด้วยซ้ำ...มีแค่กลิ่นคาวโลกีย์ที่เธอได้มาจากชายชู้คนนั้น!!”

“งั้นแม่คงต้องทนอับอายหน่อยแล้วกันนะคะ” รอยยิ้มของบุตรสาวแข็งกระด้างและปราศจากความกลัวใด ๆ กล่าวอย่างผู้ชนะ “แกหมายความว่ายังไง!!?” เสียงมารดาฉุนจัด “ก็หมายความว่าหนูท้องน่ะซิคะ!!!” เหยียดยิ้มลำพอง

“หยกพูดความจริงต่างหาก...ถ้าพี่วิชญ์อยากกลับไปหาพี่พลอยแล้ว ก็นัดวันหย่ามาได้เลย หยกพร้อมเสมอ!!” ถ้อยคำประกาศก้องนั้นเสียงดังชัดเจน

คนที่เขารักคือเธอ คนที่เธอรักคือใคร คนที่แอบรักจะได้ใจ หรือคนที่หมดใจจะได้รักมา... ร่วมลุ้นใน “คัพเค้กที่รัก”

เธอและเขามีสาเหตุให้ต้องเลิกรากันไป แล้วเหตุใดถึงได้วนหัวใจกลับมาเจอกันได้ รักครั้งใหม่ที่มีรากฐานมาจากรักเดิมนี้มันจะร้ายหรือดีสักแค่ไหน ความรู้สึกของคนทั้งคู่จะเปลี่ยนไปแล้วหรือยังเหมือนเดิมกันนะ...

เธอเหมือนจำยอมและยอมรับ เขาเหมือนโดนบังคับและผลักใส เรื่องความรักมันจึงดูเหมือนอยู่ไกล เขาและเธอจะห่างกันไปหรือขยับมาใกล้กัน

ด้วยเหตุผลบางประการทำให้เธอยอมตกลงเซ็นสัญญากับเขา แม้ว่าเธอจะไม่ได้ยินดีในสัญญาครั้งนี้ แต่ด้วยอะไรก็ไม่รู้ทำให้เธอเองยอมตกลงที่จะสู้ไปพร้อมกับเขา

พี่สาวเธอตายได้อย่างไรทั้งที่แข็งแรงดี มันต้องมีเงื่อนงำอะไรแอบแฝงอยู่เป็นแน่ และเธอต้องรู้ให้ได้ เขาคือคนที่เธอจะช่วยเธอไขปริศนาครั้งนี้ด้วยหรือเปล่า