Ugly gentleness สกาย(หวง)รัก (มีอีบุ๊ก+ตอนพิเศษ)
"ลองรักคนเลวคนนี้ดูหน่อยมั้ย"
- 79
- 13.92K
- 8
- 4 ก.ค. 65 / 20:59 น.
ไม่พบรายการคอลเล็กชัน
เรามีคอลเล็กชันในระบบมากมาย
ลองมาหาคอลเล็กชันเรื่องโปรดของคุณกัน
"ลองรักคนเลวคนนี้ดูหน่อยมั้ย"
เหตุผลบ้าๆแค่เพราะไม่ได้ความสาวถึงทำให้ต้องอกหักจากรักสามปี ในค่ำคืนที่หัวใจพังทลายเขาจึงกลายเป็นเป้าหมาย "ถ้าฉันยอมมอบพรหมจรรย์ให้คุณ แล้วคุณจะรักฉันมั้ย"
การแต่งงานที่เกิดขึ้นโดยมี 'ความเกลียด' เป็นที่ตั้ง ใช่มันคือความเกลียดไม่ใช่ความรัก เขาเห็นเธอเป็นแค่ตัวแทนของการแก้แค้น และสำหรับเธอเขาก็เป็นแค่ผู้ชายที่ชั่วร้ายที่สุดคนนึงเท่านั้น
เขาแต่งงานกับเธอเพราะเงื่อนไข แต่ภายใต้คำตอบของเธอที่ตกลงไปกลับมีความรู้สึกบางอย่างแฝงอยู่ในนั้น ลูกที่ถือกำเนิดขึ้นในวันที่ต้องหย่าจึงเป็นเพียงความลับที่เธอเก็บไว้เป็นตัวแทนแห่งรักที่มีให้พ่อของเขา
เพราะความเข้าใจผิดจึงทำให้เธอต้องล้มงานแต่งของคนที่ไม่เคยรู้จักแม้กระทั่งชื่อและเพราะความผิดพลาดในครั้งนั้นจึงทำให้เธอต้องมารับบทเป็น 'เมีย' ของเขาแทน เมียปลอมๆที่พ่วงมาด้วยยอดหนี้ที่เธอต้องจ่ายคืน
เพราะเขาต้องห่างไกลจึงทำให้ความรักกลายเป็นความเกลียดชัง และในวันที่เขากลับมาอีกครั้ง เธอจึงให้เขาเป็นได้แค่ 'คนแปลกหน้า'
วันที่เธอมีข่าวดี คือวันที่เขาประกาศหมั้นกับคนอื่น ความรักที่เคยหอมหวานจึงกลายเป็นแค่ร่องรอยของความทรงจำ น้ำตาคือร่องรอยแห่งความเสียใจแต่...ลูกของเขาคือร่องรอยแห่งรักจากเขาที่เหลือไว้ให้เธอ...
"จะทำเค้กให้กิน หรือจะให้กินคนทำ"
"เธอก็รู้ว่าเธอไม่สามารถปฏิเสธได้หากฉันต้องการ"
เพราะหนึ่งชีวิตที่ถูกทิ้งขว้างจึงทำให้เธอต้องกลายเป็นแม่ทั้งที่ยังไม่พร้อม
เขาที่เธอไม่รู้จักแต่กลับเป็นคนแรกที่เธอตื่นมาเห็นในเช้าแรกหลังวันแต่งงาน
แค่ผู้หญิงที่มาปอกลอกคือคำที่เขาตราหน้าเธอไว้ตั้งแต่ยังไม่พบหน้า การแต่งงานที่ต้องทำเพื่อตอบแทนบุญคุณเขาเองก็ไม่เคยต้องการทางเดียวที่จะทำให้เธอคนนี้หายไปจากชีวิตเขาได้คือ ทำให้เธอเกลียดเขา เท่านั้น
"พี่จะเอาให้พายหมดแรงจนเดินหนีพี่ไม่ได้เลยคอยดู"
ความรักบนความชิงชังไม่มีทางที่จะมาบรรจบกันได้ด้วยความสุข ร่างกายที่มอบให้เขาเชยชมเพียงเพื่ออยากได้ความรัก แต่มันก็เปล่าประโยชน์ ใบหย่า...คือของขวัญสำหรับเขา แต่...ลูกของเขาคือของขวัญสำหรับเธอ
ข้าไม่อยากแตะต้องเจ้า หนิงเหอ ข้ารังเกียจเจ้า ข้าไม่รู้สึกใดๆกับเจ้าทั้งนั้น"
ความไร้เดียงสาของเด็กน้อยที่ถูกยัดเยียดมาให้เธอต้องกลายเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวทั้งที่ยังบริสุทธิ์ นำพามาซึ่งความรักที่เธอไม่ประสีจากเล่ห์เหลี่ยมของเขา เขาผู้ที่ทำให้เด็กน้อยแสนรักของเธอเกิดมา....
"ไอ้หื่น ไอ้บ้ากาม ออกไปเลยนะ" ยัยพีชกระโดดขึ้นเตียงแล้วหันมาชี้หน้าผม ทั้งหน้าทั้งตัวของเธอตอนนี้แดงไปหมดอย่างกับลูกตำลึงสุก "แค่ชิมดูเห็นขาวๆ ก็เลยอยากรู้ว่ารสชาติเป็นยังไง.....
เมื่อผิดหวังจากความรักด้วยเหตุผลเพียงแค่เธอไม่ยอมมอบกายให้ ดังนั้นเธอก็อยากรู้เหมือนกันว่าถ้าเธอยอมมอบพรหมจรรย์นี้ให้กับใครสักคน แล้วเขาคนนั้นจะรักเธอไปจนชั่วชีวิตเลยหรือเปล่า......
ทรัพย์สินเงินทองข้าปล้นเพื่อชาวบ้าน แต่นางผู้นั้น ข้าจะปล้นเพื่อตัวข้า "ข้าแค่ประทับรอยของข้าไว้ วันนี้ข้าจะหยุดปล้นร่างกายของเจ้าไว้แค่นี้ แต่สักวันข้าจะปล้นเจ้าทั้งตัว ข้าสัญญา"
"เธอเลิกพูดเรื่องผู้หญิงคนอื่นซะทีได้มั้ย พวกเขาไม่ได้มีความหมายอะไรกับฉันเลยสักนิด" "แพรวก็เหมือนกัน" "ฉันบอกแล้วไงว่าเธอไม่เหมือนกัน" "แล้วแพรวต่างกับผู้หญิงพวกนั้นตรงไหน ก็แค่ผู้หญิงใจง่ายเหมือนกัน