กาลครั้งนึง ณ เวโรน่า กาลครั้งหนึ่งในฤดูร้อนปลายเดือนสิงหาคม กาลครั้งหนึ่งที่เธอพูด ยินดีที่ได้รู้จัก สึนะโยชิจำไม่ลืม และนี่คือเรื่องราวความรักเรียบง่ายของเขาและเธอ ในเวโรน่า

นี่ๆเคยได้ยินเรื่องของคุณกระต่ายขาวมั้ย? ถ้าอยากฟังก็เข้ามาสิ ที่ร้านคาเฟ่แห่งนี้น่ะ

เป็นผีแล้วไงย่ะ! ก็จะจีบให้ได้อ่ะ! ทุกคนรู้ใครๆรู้วารินแปลว่าอิสระ เพราะฉะนั้นฉันจะจับคุณมาทำเป็นภรรเมียค่ะ คุณฮานาโกะ!

เคาะที่ประตูห้องน้ำหญิงของอาคารเก่า 3 ครั้ง แล้วก็จะพบกับ...อะไร? มันหมดโควต้าพิมพ์แล้ว...ถ้าอยากรู้ก็เข้ามาอ่านสิ :)

ในโรงเรียนคาโมเมะที่เงียบสงบ(?) จู่ๆก็มีร้านคาเฟ่ปริศนาที่ขายแต่โดนัทปรากฎขึ้นมาอย่างลึกลับ 'เอ้าเหล่าหนุ่มสาวผู้แสวงหาโดนัทแสนอร่อยเชิญเข้ามา'

รักเธอเข้าแล้วไง...ก็ในเมื่อเธอชอบอ่อยคนอื่นไปทั่วนิยัยบ้าฮานาโกะ!!! ---ความในใจจาก มินาโมโตะ โคว

ในวันนั้นที่ตัวเธอและดวงดาวได้หายไป ราวกับหัวใจของผมแตกสลายในวินาทีนั้น ทั้งๆที่รู้ว่าไม่มีโอกาสแก้ตัวแต่ผมน่ะ...อยากจะทำให้เธอมีแต่รอยยิ้มในทุกๆวัน ไม่อยากดูสีหน้าหมดความอดทนที่ผมเคยชอบอีกแล้ว

สูญเสียทุกๆอย่างไปในชาติก่อน และได้รับรู้ความรู้สึกที่แท้จริงกับผู้พิทักษ์และคนอื่นๆ แต่มันจะไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว เขาจะชิงบอกความรู้สึกของตัวเองก่อน ว่าแต่...จีอ็อตโต้ เนี่ยคือใครหรอ? <แอบ27All>

ตัวข้าผู้นี้ช่างโง่เขลา และหลอกหลวง มิอาจคู่ควรกับท่านผู้เป็นแสงอรุณสาดส่องงดงาม ขาวสะอาดบริสุทธิ์หากแต่ในเมื่อท่านได้เข้ามาอยู่ในโสมมแห่งนี้แล้ว จักมีเหตุผลอันใดเล่า ที่ให้ข้าต้องอดทนต่อไป