ความรักเธอที่มีให้เขานั้นเริ่มจากร้อยแต่นานวันไปมันน้อยลงเหลือเป็นศูนย์

มาเป็นผู้หญิงของผม แล้วทุกคนรอบตัวคุณจะได้ไม่เดือดร้อน

ผัวแมงดา ผัวเพลย์บอย ผัวเจ้าชู้ ผัวที่สวมเขาให้เธอคำเหล่านี้คือคำที่เขมิกาเมียแต่งของภัทรได้รับฟังอยู่ไม่เว้นแต่ละวันแต่ด้วยความรักความไว้ใจที่เธอมีให้กับเขามาเป็นเวลาเนิ่นนานมันทำให้เธอกลายเป็นของตาย

ลูเซียน มาร์ติน หนุ่มหล่อลูกครึ่งไทยฝรั่งเศสนายแบบ/นักแสดงผู้มีชื่อเสียงชายหนุ่มผู้เย่อหยิ่งเรื่องมากขี้เหวี่ยงปะทะผู้จัดการส่วนตัว(จำเป็น)สาวสวยดีกรีไม่ธรรมดาขิงก็ราข่าก็แรงใครจะปราบพยศใครกันแน่นะ!

สาวสวยร่ำรวยเพรียบพร้อมเป็นที่หมายปองของชายหนุ่มหลายๆคน แต่ทว่าทำไมเธอต้องมาตกเข้าไปอยู่ในวังวนความร้ายกาจของเขาจนทำให้เธอต้องพ่ายแพ้ต่อหัวใจของตัวเองอย่างที่ปฏิเสธไม่ได้

จากคนแปลกหน้ากลับกลายเป็นคนคุ้นเคยแต่ทว่าบางทีความกลมของโลกใบนี้ก็มักเล่นตลกกับคนเราอยู่บ่อยครั้ง เช่นเดียวกับเรื่องราวของธาดากับรริษาที่โคจรมาพบกันในวันที่ทุกอย่างไม่เอื้ออำนวยแล้วความรักจะไปต่อยังไง

ความทรงจำที่เกิดขึ้นมีทั้งเรื่องดีและร้ายขึ้นอยู่กับว่าใครจะเลือกจำและเก็บในเรื่องใด และบางครั้งความทรงจำเกี่ยวกับความรักก็เช่นกันทั้งที่อยากจำกลับลืมและเรื่องที่อยากจะลืมกลับจำ

เพราะความแค้นจากการสูญเสียน้องชายอันเป็นที่รักไปก่อนวัยอันควรจึงทำให้พี่ชายอย่างเจตน์ เจริญพิสุทธิ์ถึงกับพลิกแผ่นดินตามล่าหาตัวนังผู้หญิงตัวดีที่เป็นชนวนการเสียชีวิตของน้องชายของเขาเพื่อต้องการล้างแค้

จากรักแรกพบ กลับกลายเป็นรักนิรันดร์ เมื่อธารามหาเศรษฐีหนุ่มหล่อวัย 33 ปี ได้พบกับนักศึกษาฝึกงานสาวสวยทรงเสน่ห์ การเจอกันของพวกเขาจะดำเนินไปอย่างไร ใน พ่ายรักซาตานลวง

รักครั้งแรกที่ได้รับแรงกดดันทางด้านฐานะทางสังคมเข้ามาเป็นตัวทลายลงไป ซึ่งนี่ก็เป็นจุดเริ่มต้นของละครชีวิตของผู้หญิงตัวเล็กๆ คนหนึ่งที่ต้องสู้รบกับกระแสสังคมที่ไม่สามารถถามหาความยุติธรรมจากใครได้เลย

เส้นบางๆที่กั้นกลางระหว่างความรักกับความเกียจที่ดูแล้วยากที่จะแยกแยะออกจากกันไปได้ จึงนำพาให้นิรดาสาวน้อยวัยใสต้องมาเจอเรื่องราวร้ายๆของคุณชายใหญ่ผู้ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นคุณชายเย็นชา จอมเหวี่ยง จอมอหังกา

รักที่ต้องการเอาชนะมันจะเป็นความรักที่แท้จริงได้ไงวะ

คำว่ารักเมื่อมันได้เกิดขึ้นกับใครแล้วมันย่อมเป็นเรื่องยากที่จะพูดอธิบายให้ใครต่อใครได้เข้าใจและยิ่งความรักได้นำพาเอาใครหลายคนเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยแล้วมันยิ่งทำให้ความสวยงามแปรเปลี่ยนไปเป็นความเสียใจได้

ตฤณภาพ: "หึ! หน้าตาของเธอก็ไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่มากมายอะไรนี่น่าจะมีปัญญาหาผัวเองได้ แต่ในเมื่อเธอเลือกที่จะใช้วิธีนี้หาผัวละก็ฉันเองก็จะสงเคราะห์ให้ก็แล้วกันนะ!!" ปารีนา: "คุณกำลังเข้าใจผิดนะ อร้ายยย"