❝คนปากไม่ดีที่เอาแต่ผลักไสท่านเช่นข้า ขอท่านคืนกลับมาเคียงกายจะมากไปหรือไม่❞ มีเพียงเสียงร้องไห้คร่ำครวญของชายร่างเล็ก น้ำตาใสหยดลงบนแท่นจารึกที่เขามามอบดอกไม้ในทุกวัน

คุณหนู'อิงฟ้า' องศาท่องชื่อนี้จนสลักใจ ทว่าคนเย็นชาแบบเขากลับตกหลุมรักเจ้านายแสนซนของตนเอง คำว่า'ลูกน้อง'มันค้ำคออยู่เสมอ แม้ไม่ใช่หน้าที่ แต่หากต้องปกป้องคุณหนูจนตัวตาย... เขาก็ยอม

❝รัก❞ คำสั้น ๆ ที่ไม่ได้บอกออกไป ทิ้งไว้เพียงจดหมายซองเล็กที่สารภาพความรู้สึกในใจก่อนตาย คนจากไปก็ไปแล้ว... แต่คนรอก็ทรมานมานับสี่ร้อยปี

ผู้ชายเห็นแก่ตัวที่วิ่งหนีกิ๊กเบอร์หนึ่งเบอร์สองของตัวเองมาหลบด้านหลังของฉันเพื่อให้ช่วยรับความซวยในวันนั้น แต่ใครจะไปคิดว่าไอ้คนเฮงซวยนี่จะเป็นบอสของฉันน่ะ!

มิติอื่นงั้นเหรอ? ทำไมทุกอย่างดูเปลี่ยนไปหมด... ฟื้นขึ้นมาในร่างเด็กก็ว่าแย่แล้ว แต่ครอบครัวดันอยู่ไม่พร้อมหน้ากันอีก แล้วพ่อตัวดีหายไปไหนครับเนี่ยยย

มหาลัยแห่งนี้ทำให้ผมเจอเรื่องแปลก ผู้ชายที่บาดเจ็บปางตายผมช่วยเขาไว้ แต่ทำไมพี่รหัสของผมคล้ายเขาจังล่ะ เพื่อนสนิทก็เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย แถมเพื่อนใหม่ที่เพิ่งเจอบอกจะจีบผม อะไรของพวกเขาเนี่ย!!!

แม้จะกลายเป็นคนเก่า แต่ยังรักคุณมาก ๆ และเฝ้ารอคุณอยู่ที่เดิม ไม่รู้เลยว่า... 'อบอุ่น' จะหันกลับมาชอบ 'ฤดูหนาว' อีกครั้งได้ไหม

สนุกมากไหมเรย์! ปั่นหัวพี่สนุกมากไหม ความรู้สึกของพี่มันไม่สำคัญแล้วสินะ แล้วรู้หรือเปล่า... เด็กดื้อต้องโดนอะไร