มนต์พระจันทร์กุมขมับ..มองกระดาษตราครุฑในมือนิ่งๆนานแค่ไหนแล้วนะที่เธอพกมันติดตัวไปด้วยทุกที่ "แค่กระดาษใบเดียว..ทำชีวิตเธอวุ่นวายมากมายเพียงนี้" หัวจะปวด

พิมพ์ลลิลตีหน้ามุ่ยนึกเคืองคนบ้าอะไรที่จำวันเกิดเธอได้แต่ดันลืมว่าเธอก็ต้องเติบโตเป็นแถมยังเรียนปีสุดท้ายใกล้จะจบแล้วด้วย