หนึ่งสตรีเหี้ยมหาญข้ามกาลเวลา มรณาย่อมเกืดสู่ผู้ขวางเธอ

<b><font color=009ACD>กวีสถานละลานอักษรร้อยกลอนกานต์ ฝันระยิบซึ่งทิพย์วิมาน ณ บ้านกวี

<b><font color=009ACD>หนึ่งมือสังหาร หนึ่งพรานป่า หนึ่งหัวขโมย และหนึ่งนักต้มตุ๋น กับภาระกิจที่ไม่น่าเป็นไปได้ที่จะกลายเป็นจริง

ฉันขอรักแผ่นดินแม่ไม่แปรผัน ฉันรักแม่แท้ของฉันไม่เหือดหาย ฉันรักแม่ของแผ่นดินถิ่นเกิดกาย ตราบชีพฉันนั้นมลาย...ไม่ขอลืม

เรื่องเล่าดีๆจากฟอเวิร์ดเมลและข้อคิดดีๆจากบทความทางอินเตอร์เน็ต จ้า ^-^

คุณจำนิทานสมัยเด็กๆ ได้ไหม? ถ้าคุณจำได้...ลืมมันซะ ถ้าคุณคิดว่าชอบความมีสาระ...ลืมมันซะ แล้วมาลองอ่านนิทานเรื่องใหม่ๆ...ในมุมมองของคนบ้าๆดูบ้าง (เด็กและสตรีควรพิจารณา ใครมีของดีอย่าแกล้งกัน...) เหอๆๆ