"นอกจากธาม ฟีมไม่ได้นอนกับใครเลยนะ แต่ไม่รู้ว่าลายดอกสีม่วงนี่ขึ้นมายังไง” “เหรอ แต่เยอะเหมือนกันนะ จำนวนพอ ๆ กับลายดอกไม้ของธามที่หายไปเลย หมดรักกันตั้งแต่ตอนไหน ทำไมไม่บอกกันตรง ๆ”

คุณเจตนิพัทธ์ "สินสอดพันล้านทำอะไรได้บ้าง" หนูวิริน "ก็หุงข้าว ทำกับข้าว ล้างจาน ซักผ้า กวาดบ้าน ถูบ้าน ล้างรถ พรวนดิน รดน้ำต้นไม้ แล้วก็..." "ไม่ใช่ ฉันหมายถึงบนเตียงน่ะ...ทำอะไรได้บ้าง"

“คุณมันบ้าอำนาจ! เผด็จการที่สุดเลย”“เอาเลย! ด่าฉันให้เต็มที่ก่อนที่จะไม่มีปากให้ด่า เพราะฉันจะปิดปากเธอทั้งคืนเลย”

"คุมกำเนิดด้วยล่ะ ไม่อยากให้เด็กเกิดมาเพราะอารมณ์ชั่ววูบ อ้อ! ฉันรับปากพ่อส่ง ๆ แค่นั้น ฝันไปเถอะว่าหลังแต่งงานจะได้อยู่อย่างสงบสุข ฉันจะทำทุกวิถีทางให้เธอทนไม่ได้ คนที่จะขอหย่าต้องเป็นเธอไม่ใช่ฉัน"

'พี่เขาดื่มเหล้าแก้วละแสน ส่วนฉันดื่มเบียร์แก้วละร้อย ฐานะทางบ้านสวนทางกันขนาดนี้ มันจะไปเหมาะสมกันได้ยังไงล่ะ'

"ต่อสัญญานาง บำ เรอกับผมสิ จากหกเดือนเป็นหนึ่งในปี ผมจะจ้างหมอที่เก่งที่สุดมารักษาพ่อคุณก็ต่อเมื่อคุณผืนแพรรับข้อเสนอนี้...อ้อ! มีอีกอย่าง หลังจากข้อตกลงสิ้นสุดลงผมจะปล่อยคุณไปมีชีวิตอิสระ ดีลไหมครับ"

เมื่อหนุ่มนิเทศฯ อกหัก “พรุ่งนี้เราจะไม่เป็นคนเดิมอีกต่อไปแล้ว จะไม่ใช่เปเป้ที่ย่าเคยรู้จัก จะไม่ใช่เป๋าเป้ที่เพื่อนชอบเรียก แต่จะกลายเป็นพี่เป้! ว่าที่คาสโนว่าที่จะล่าตับสาวตัวท็อปให้ครบทุกคณะฯ!"

อย่าคิดว่าเป็นคนที่หม่อมแม่ฝากเข้ามาแล้วจะสบายหรือหยิบนั่นจับนี่นิดหน่อยก็ได้พักยาว ที่นี่คือไร่ผลไม้มิใช่วัง ฉันไม่โอ๋เธอเหมือนหม่อมแม่กับพี่ ๆ อีกสามคนหรอกนะ อยู่กับฉันก็มีแต่ต้องตากแดดตัวดำเท่านั้น

‘ไม่ว่าตอนเด็กหรือตอนนี้พี่แดนก็เลือกพี่อัง…ไม่เคยเลือกนินเลย’

ฉันต้องเข้าไปอยู่ในบ้านพ่อเลี้ยงพิภพแห่งไร่ภูตะวันในฐานะว่าที่คู่หมั้นลูกชายคนเล็กของเขา...

"เมื่อวานอีกคน วันนี้ก็อีกคน น้องเขาจะควงตัวท็อปให้ครบทุกคณะเลยหรือไงวะ"... "เด็กขาดความอบอุ่นก็แบบนี้แหละมึง"

น้อง...เด็กหนุ่มตัวเล็กวัยมัธยมปลาย เรียนเก่ง จิตใจดี หน้าตาก็จิ้มลิ้ม จนผู้ชายด้วยกันยังปลาบปลื้ม...แต่เจ้าตัวกลับมีคนที่ชอบอยู่แล้ว 'แอบชอบตั้งแต่แรกพบ...แอบชอบแบบไม่มีเงื่อนไขใด ๆ'

“ไม่เข้าใจอะไร…ก็ใช้มือมึงช่วยกูไง หรือมึงไม่เคยช่วยตัวเอง” เทียนเริ่มหงุดหงิดเพราะเพื่อนตัวเล็กชักช้า “ไม่ใช่…แต่เราเป็นเพื่อนกันนะ” “กูคิดกับมึงแค่เพื่อนไหมล่ะ” “…”

'ทำไมยืนตัวแข็งทื่ออย่างนี้ล่ะ อย่ามาเล่นมุกว่าไม่เคยนะ'...'ฉัน...ฉันไม่เคยค่ะ'

หญิงสาวผู้มีหน้าตาสะสวยปานเทพอัปสรทำสารพัดงานเพื่อหาเงินไปช่วยพ่อใช้หนี้ อยู่มาวันหนึ่งคล้ายมีกามเทพสื่อรักนำพาเศรษฐีวัยกลัดมันมาพานพบ เขาตกหลุมรักผู้หญิงคนนี้ตั้งแต่แรกพบหน้าห้องน้ำบนเครื่องบิน...

'หนูฝนแต่งตัวอะไรคะ' 'แต่งให้เข้ากับธีมคริสต์มาสไงคะ เป็นไงคะ น่ารักไหม' ร่างอ้อนแอ้นในชุดแซนตี้สีแดงลุกขึ้นยืนบนที่นอนแล้วหมุนตัวไปมาให้คนตรงหน้าดู 'น่ารักสิคะ...แต่จะน่ารักกว่านี้ถ้าไม่ใส่อะไรเลย'

เมื่อลูกค้าของไซด์ไลน์สาวมาในรูปแบบ... อดีตคนรัก

'พี่ตรีคะ...ไปดูแมวที่ห้องหนูไหม' 'ดูแมวบ้าบออะไร เป็นเด็กเป็นเล็ก อีกอย่างฉันไม่ชอบคนเด็กกว่า ทั้งติ๊งต๊องแล้วก็หน่อมแน้ม' 'ดะ...ดูแมวจริง ๆ นะคะ' เมื่อแมวของตันหยงกับแมวของตรีภพมันคนละแมวกัน!!!

'บอสน่ะ ตะกละตะกลาม กินเท่าไรก็ไม่รู้จักอิ่ม'

เมื่อท่านวินซ์ ประมุขแห่งบ้านเพอร์เซฟโฟนี่ส่งอัญมณีล้ำค่าอย่างโอเมก้าตระกูลแรร์เข้าบ้านเอ็กซ์คาร์เธียร์... บ้านอัลฟ่าเลือดบริสุทธิ์ หวังใจให้ค้นหาความจริง แต่กลับกลายเป็นว่าได้ค้นหาอย่างอื่นแทน...