เมื่อความพยายามดูไร้ค่า ยิ่งไขว่คว้ากลับยิ่งสูญเสีย ก็จงอย่ามาเป็นผัวเมียกันอีกเลย

พี่อาจจะเจ็บจากเขา แต่ผมรับรองว่ามันจะทุเลาลงจนหายดี ขอแค่พี่ยอมเปิดใจให้ผม

บอกเลิกกันมันอาจจะง่าย แต่รู้เอาไว้ เมื่อไหร่ที่ผมตัดใจจากพี่ได้…การเดินกลับมาไม่มีวันง่ายแบบตอนเดินจากไป

รักเขาแค่ไหน เขาก็ไม่เคยรักตอบ ดีกับเขายังไง เขาก็ไม่เคยเห็นคุณค่า งั้นคงได้เวลา เลิกรักเขาสักที

ถามว่ากูต้องการอะไรจากมึงน่ะเหรอ…ก็ต้องการตัวมึงไง

มันจะผิดไหมถ้าเราจะรักใครสักคนหนึ่งมากซะจนกระทั่งยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ได้อยู่ข้างๆ เขาคนนั้น แม้บางทีการกระทำนั้นจะทำให้ใครอีกคนต้องเจ็บจนเจียนตายก็ตาม

เพราะความรู้สึกผิดที่เกาะกินหัวใจทำให้ ‘รักษ์’ ยอมตกเป็นของ ‘พณฉัตร’ เพื่อหวังชดใช้ความผิดที่มีเขาเป็นต้นเหตุ โดยที่เขาไม่รู้เลยว่าบางทีเขาอาจจะต้องชดใช้ความผิดนั้นไปตลอดชีวิต!!

นอกจากผัว กูก็ไม่เคยอยากเป็นอย่างอื่นของมึงเลย

ความอยากรู้อยากเห็นทำให้ผมเลือกทางนี้ ทางที่ครั้งหนึ่งผมเคยคิดว่าจะทำให้ผมกลายเป็นเด็กที่ออกนอกลู่นอกทาง แต่ตอนนี้ถึงจะออกนอกลู่นอกทางก็ช่างมันเถอะ ไม่มีใครสนใจผมอยู่แล้วนี่

ครบรอบสามเดือนที่ผมตามอ่อย ตามทำความรู้จักไอ้คอปเปอร์พอดีเป๊ะ และใช่ ตอนนี้มันหมดเวลาที่ผมจะทำแบบนั้นต่อไปแล้ว ในเมื่อสามเดือนแล้วยังไม่มีอะไรคืบหน้า ผมคงจะพอแค่นี้ และเลิกตามตื๊อ ตามตอแยมันซะที

ถ้านอนหนุนไหล่ผมแล้วพี่หลับสบายผมจะยอมให้พี่นอนหนุนไปตลอดชีวิตเลยก็ได้นะครับ

มึงจะเอากับใครกี่คนก็ได้นะเว้ยรอน แต่กูจะไม่มีวันยอมให้ใครหน้าไหนมาเป็นคนโปรดอันดับหนึ่งของมึงนอกจากกูจำเอาไว้

ต้องง้อด้วยวิธีไหน เธอถึงจะใจอ่อน

“กูไม่เคยมีความคิดจะเอาคู่ขามาเป็นแฟนว่ะ” โอเคผมเข้าใจแล้ว เข้าใจทุกอย่าง ไม่ก็คือไม่ จบก็คือจบ คนอย่างไอ้โต้เรื่องแค่นี้ทำอะไรไม่ได้หรอก กูมูฟออนก็ได้เว้ย อย่ามาตามตอแยกูทีหลังแล้วกัน

แอบรักมานานเกินไป ได้เวลา ‘จีบเขา’ สักที แต่เดี่ยวก่อนคุณอาจจะโดน ‘เขาจีบ’ โดยไม่รู้ตัว