เยว่ฉี

หนิงเอ๋อและมารดาถูกใส่ร้ายและโดนขับไล่ออกจากจวน มารดาของนางกลัวว่านางจะลำบากจึงหาชายหนุ่มมาแต่งงานกับนางแต่ท่านแม่จะรู้ไหมว่าชายหนุ่มที่ท่านหามาทำให้ข้าลำบากยิ่งกว่าเดิมเสียอีก “หนิงเอ๋อของข้า….”

ลำตัวใหญ่ยักษ์โอบรัดร่างบอบบางเอาไว้แน่น ก่อนที่ลำตัวที่ปกคลุมไปด้วยเกล็ดสีดำจะแปรเปลี่ยนเป็นผิวหนังของมนุษย์ ดวงตาดำขลับจ้องมองคนใต้ร่างด้วยแววตาลุ่มลึกก่อนที่ฝ่ามือร้อนจะลูบไล้ไปตามเรือนร่างของนาง

ในชาติก่อนเขาทำร้ายจิตใจนางสารพัดเพื่อให้นางตัดใจจากเขา แต่วันที่ไม่มีนางอยู่แล้วกลับทำให้เขาเจ็บเจียนตาย มาคิดได้ก็สายเกินไปแล้ว… แต่โชคชะตาให้โอกาสเขาได้แก้ตัวใหม่อีกครั้ง "อย่าจากข้าไปอีกเลย"

อาการพูดติดอ่างของซือเยว่ไม่มีทางรักษาหาย นางต้องใช้ชีวิตอย่างหลบซ่อนแม้แต่ครอบครัวก็ยังหันหลังให้ แต่สุดท้ายสวรรค์ก็เห็นใจส่งนางเข้ามาเป็นสาวใช้ในวัง ทุกคนต่างใจดีกับนาง โดยเฉพาะ..ชินอ๋องผู้นั้น

เหมยลี่ตื่นขึ้นมาในร่างของสตรีแปลกหน้าแถมยังได้บุรุษหน้าโหดนั่นเป็นสามีอีก ไม่รู้ว่าเธอไปเหยียบเท้าหมอนั่นตั้งแต่เมื่อไหร่ถึงทำหน้าโหดได้ทั้งวัน เอาเถอะจะทำอะไรก็ทำไปแต่เธอขอไปเปิดสำนักดูดวงก็แล้วกัน!

ตระกูลหนึ่งสืบทอดเชื้อสายจากสัตว์เทพศักดิ์สิทธิ์ บุตรชายรุ่นสู่รุ่นจะมีพลังกำจัดสิ่งชั่วร้ายและปกป้องผู้คน เรื่องนี้เป็นความลับที่ไม่มีใครล่วงรู้ สัตว์เทพที่น่าเกรงขามที่สุด...แมวส้ม

เขาเจอเหยื่อที่ถูกใจโดยบังเอิญ คิดไว้ว่าจะขุนให้อ้วนแล้วจับกลืนลงท้องทีหลังแต่ไฉนเรื่องทุกอย่างกลับพลิกผันไปหมดเช่นนี้ “ป้อนข้าหน่อยข้าหิวแล้ว”

ผู้คนต่างขนานนามว่าเขาคืออ๋องปีศาจ มีเพียงนางเท่านั้นที่รู้ความลับของเขา อ๋องปีศาจที่ทุกคนต่างหวาดกลัวแท้จริงเป็นเพียงบุรุษอ่อนแอคนหนึ่งก็เท่านั้น

นางคือคุณหนูแห่งหอคณิกาซึ่งถูกเลี้ยงดูมาอย่างดีต่างจากเขาซึ่งเป็นเพียงคนเลี้ยงม้า ว่ากันตามตรงเขามีใจให้นางแต่เขาที่วันๆ อยู่แต่ในคอกม้าเนื้อตัวเปรอะเปื้อนไปด้วยดินโคลนจะเทียบกับนางผู้เลอโฉมได้อย่างไร

เหม่ยเหยาหญิงสาวอวบอ้วนผู้เป็นเป้าหมายของการกลั่นแกล้งจากเจี้ยงเฉิงมาตั้งแต่เด็ก แต่เมื่อโตขึ้นท่าทีที่เขามีต่อนางกลับเปลี่ยนไป "สัญญากับข้าว่าเจ้าจะไม่ใกล้ชิดกับบุรุษอื่นในระหว่างที่ข้าไม่อยู่"

“คิดว่าสวยมากมั้ง!..” “เฮียรามใจร้าย” “เออ!” “......” “ขอโทษครับ”

ปีก่อนยัยน้องแว่นเล่นเขาไว้เจ็บแสบจนเขาเกือบโดนรีไทร์ พอเจอกันอีกครั้งก็ตั้งใจจะแก้แค้นให้สาสม แต่ไปๆ มาๆ ทำไมดูเหมือนว่าเขาจะเป็นฝ่ายโดนเล่นงานเสียเอง "พี่ฝิ่นอย่าดื้อกับเอ๋ยสิคะ"

เพราะสนใจในตัวนางทำให้เขาตัดสินใจจับนางมาทำเมีย แรกๆก็กลั่นแกล้งนางได้อยู่หรอกแต่หลังๆมาคนที่โดนข่มเหงกลับเป็นตัวเขาเสียเอง "เจ้าคงยังไม่มีภรรยาสินะ" "ใช่ ทำไมหรือ" "โชคดียิ่งนัก"  ผัวะ!