PhanFa NaraThon

เพราะแรงอาฆาตแค้นและคำสาปแช่งของคนในอดีตชาติ ทำให้เขาทั้งสอง ต้องกลับมาพบกัน ณ.ที่แห่งนี้ อีกครั้ง ในฐานะเจ้านายและลูกน้อง (แม่จัน-พี่สิงห์) เนตรจันทร์-เหมันต์

เมื่อเธอผู้ที่ศรัทธาในความรักเกิดอยากมาขอพรในเรื่องความรักที่ประเทศเพื่อนบ้านอย่างเมียนมาร์ นั่นจึงเป็นจุดเริ่มต้นของความรักของ เธอ และ เขา โอรสที่เกิดจากนางสนม ของพระเจ้าแผ่นดินของหงสาฯ

เมื่อสาววัย28เกิดพลัดตกน้ำแล้วจู่ๆเธอก็ถูกดูดเข้ามาในหลุมดำ แล้วก็ย้อนเวลากลับมาในตอนที่เธออายุ17แถมท่านผู้เป็นเจ้าชีวิตได้ให้พรเธอมาเพื่อแก้ไขบางอย่างในอดีตที่เธอเคยทำให้คนที่รักเธอมากเสียใจ "พ่อแม่"

เธอตั้งใจอุ้มท้องหนีเขาเพียงเพราะไม่อยากเป็นมือที่3ของใคร "หม่ามี้ขา พ่อนินิวอยู่ไหนค้า นินิวอยากเจอพ่อ" เธอไม่ตอบได้แต่ยิ้มทั้งน้ำตา "ป่านนี้เขาคงแต่งงานมีลูกไปแล้ว"

เธอตั้งใจอุ้มท้องหนีเขาเพียงเพราะไม่อยากเป็นมือที่3ของใคร "หม่ามี้ขา พ่อนินิวอยู่ไหนค้า นินิวอยากเจอพ่อ" เธอไม่ตอบได้แต่ยิ้มทั้งน้ำตา "ป่านนี้เขาคงแต่งงานมีลูกไปแล้ว"

เมื่อพายุเริ่มก่อตัวขึ้น มันก็สามารถที่จะเป็นทอร์นาโดที่ทำลายได้ทุกสิ่ง แม้แต่สิ่งที่รักมาก "ขอโทษผมไม่ได้รักคุณแล้ว" สายตาที่เย็นชามองดวงหน้าหวานนิ่ง เธอได้แต่ยิ้มขื่นแล้วข่มใจพยักหน้าให้อย่างเสียใจ

เมือรักแรกที่เคยหายไปกลับมาอีกครั้ง“เธอ”ควรจะปล่อยจากมาหรือคว้าเอาไว้ดี>นิต อกหักครั้งนั้นทำให้“เขา”เจ็บเจียนตายแต่ดีที่มีเธอเข้ามาในชีวิต“อีกครั้ง”>กล้า “ต้นกล้า-อรพนิต-จินตนา”ภาคต่อ ส่งสายใยแห่งรัก

บ้าน"เธอ"กำลังจะล้มละลาย ส่วน"เขา" เป็นเจ้าหนี้ และเธอต้องเป็นนางบำเรอยอมจำนนให้เขา "ถอดเสื้อผ้าซะแล้วรีบทำให้ผมพอใจ" เสียงสะอื้นดังขึ้นแผ่วเบา "แค่นี้ใช่ไหมที่คุณต้องการ"

เมื่อ“เธอ”นศ.ปี4 ต้องหาประสบการณ์มาเขียนรายงานก่อนจบ เธอจำต้องมาสมัครเป็น‘พี่เลี้ยง’ “เด็ก”ที่ดื้อมาก แต่ก็ดื้อไม่เท่าคนเป็น“พ่อ”ที่ดื้อมากกว่า‘เอะอะก็จับ เอะอะก็บีบ’อยู่เรื่อย“ตาบ้า ลามก"

เพราะความเมาเป็นเหตุทำให้สาวแว่นในวัย25อย่างเธอ ต้องเสียพรหมจรรย์ให้ใครที่ไหนก็ไม่รู้ ตื่นมาอีกทีกลับพบว่าตนนอนอยู่ในโรงแรมม่านรูดพร้อมกับเงินสด2หมื่น

เพื่อนต่างเรียกเธอว่า มน ตาทิพย์ เพราะตาเธอสามารถมองเห็นอนาคตได้ เธอจึงกลายมาเป็น ผู้ที่คอยช่วยเหลือคนอื่นในนามของ "แบล็คโรส"

เมื่อ 'เซร่า' นางฟ้าแสนสวยได้แอบลงมาบนโลกมนุษย์ความยุ่งยากจึงเกิดขึ้น

จากเด็กเลี้ยงแกะในอดีตที่เขาไม่เคยไม่ชอบ กลายมาเป็นความรักที่มิอาจห้ามใจได้ "เธอเป็นแม่มดหรือไง ปลายรุ้ง ทำไมฉันถึงรักเธอได้ขนาดนี้" "แม่มดที่ไหนเนียะนางฟ้าชัดๆ"

ใครว่าทะเลนั้นสงบ ไม่จริงฉันเถียงขาดใจ "นี่คุณ จะทำอะไรคะ อย่านะ" "ผมไม่ทำอะไรคุณหรอกหน่าที่รัก" สายตาที่หยาดเยิ้มของเขาทำให้ใจเธอหวั่นไหว

เปิดเรื่องไว้ก่อน