เอสเทอร์ที่สูญเสียเป้าหมายในชีวิตได้กลับมายังดวงดาวบ้านเกิดอีกครั้ง ด้วยตัวตนของคิรินทร์ เขาจึงเริ่มมองหาเส้นทางที่จะเดินต่อไป "เพราะทุกคนลืมเรื่องราวทั้งหมดไปตอนนี้ก็คงถึงเวลาที่ผมจะลืมเหมือนกัน"

สิ่งที่ผมทำมาตลอดคือการวิ่งหนี หนีจากความจริง หนีจากคนที่รัก จนกระทั่งผมได้พบกับเจ้าแมวตัวนั้น ที่มองผมผ่านพุ่มไม้ทุกวัน

ทุกอย่างมันเริ่มจากความฝันแปลก ๆ เรื่องหนึ่ง ความฝันแสนประหลาดที่เมื่อลืมตาตื่นขึ้น นอกจากหยดน้ำตาแล้ว ก็มีเพียงความรู้สึกโศกเศร้าจนแทบแตกสลายที่ยังหลงเหลืออยู่

เพราะช่วยเพื่อนสนิทที่แอบรักจนโดนรถชน เมื่อลืมตาตื่นขึ้น รัชชาก็พบว่าตัวเองไม่ได้อยู่บนโลกเดิมอีกต่อไป [ผมตายแล้วสินะ...] คำเตือน// ดราม่า และปวดตับมาก แต่เรื่องจบแบบ Happy End นะ