ชีวิตหลังความตายได้กลายเป็นเซียนน้อย ฟังดูแล้วเหมือนจะดีแต่พูดให้ถูกคือพนักงานระดับล่างของสวรรค์ ให้ตายสิ อำนาจหรือทรัพย์สินก็ไม่ค่อยมีอยู่แล้ว จอมมารที่ลักลอบเข้ามายังยัดเยียดตัวเองมาให้เขาเลี้ยงอีก!

ทำงานกับระบบกากๆ มานานหลายปี ในที่สุดก็ได้รับภารกิจสำคัญสักที แต่เดี๋ยวก่อนนะ หยุดยั้งตัวร้ายไม่ให้ทำลายล้างโลก คือให้เขาช่วยยังไงแค่อีกฝ่ายดีดนิ้วทีเดียวเขาก็กลับบ้านเก่าแล้ว คิดบ้าอะไรกันอยู่!

ตะวันได้รับโอกาสย้อนเวลากลับมามีชีวิตอีกครั้งแถมครั้งนี้ยังมีขาทองคำมาตามติดอย่างงงๆ สงสัยลีลาเขาจะเด็ดมากแต่ในเมื่อมีให้แล้วเขาก็ต้องใช้สิคราวนี้แหละจะเอาคืนคนพวกนั้นให้หมดจนต้องร้องขอชีวิตกันเลย!

ลาเต้เมาหนักจนใหลตายแล้วเข้ามาอยู่ในนิยายประสาทแดกที่คนเขียนมันอวยพระเอกจนน่าเกลียดมีแต่คนรุมล้อมถวายตัวให้และที่เขาอยากตายรอบสองคือคนที่เขายึดร่างอยู่ตอนนี้เป็นหนึ่งในนั้น แม่มันเถอะ!

ราชาแวมไพร์ปิดฝาโลงตัวเองเพื่อจะตายแต่ดันหลุดไปในโลกมนุษย์ที่ไม่คุ้นเคยเลยต้องพึ่งมนุษย์ที่เขาช่วยชีวิตเอาไว้และด้วยเลือดอันหอมหวานกับกลิ่นแห่งความรวย แค่ก! เขาเลยตามไปคล้ายกับถูกล่อลวง

ผมก็เป็นแค่นักศึกษาธรรมดาๆคนหนึ่งที่ดันเผลอไปวิจารณ์บทบาทของตัวเอกและตัวร้ายในนิยาย มันไม่ใช่เรื่องแปลกใช่ไหมครับ แต่ทำไมกรรมมันถึงมาตกอยู่ที่ผมได้ ผม:นายจะให้ฉันช่วยอะไร ระบบ :แยกพวกเขาครับ ผม :?

ไป่ผิงตายแล้วมาเกิดใหม่ในโลกจีนโบราณอย่างน่าเหลือเชื่อเขาใช้ชีวิตอย่างมีความสุขดีแต่เมื่อเติบโตขึ้นได้เห็นอะไรหลายอย่างเขาก็รู้สึกว่ามันคุ้นๆนะเหมือนเรื่องที่เพื่อนสนิทเขาแต่งแล้วเขาชอบไปแซะมันเล่นเลย

ผมต้องมาตายอนาถเพราะตึกบริษัทถล่ม ความซวยยังไม่หมดแค่นั้นเพราะเขาดันไปเกิดใหม่ในนิยายที่ยังอ่านไม่จบ แล้วไม่เป็นพระเอกก็ไม่ว่า ไม่เป็นพระรองก็ไม่เป็นไร เป็นตัวประกอบก็ได้ แต่ทำม๊ายยยทำไม ต้องเกิดเป็นไอจอมมารตัวร้ายที่ชอบหาเรื่องตายไปวันๆ ด้วยฟร๊ะ!!!

ข้ามั่นใจว่าตนเองเป็นคนที่มีมารยาทและอัธยาศัยดีพอสมควร แต่เหตุใดถึงได้มีคนคอยเข้าหาข้าโดยมีจุดประสงค์ทั้งดีและไม่ดี แต่ถ้าให้เดาก็อาจจะเป็นเพราะบุรุษที่อยู่ด้านหน้าข้าตอนนี้ก็เป็นได้

เมื่อชีวิตจบลงแล้วทุกคนคิดว่าจะได้ไปที่ไหน สำหรับผมจะเป็นที่ไหนก็ได้ขอแค่ให้ตัวเองมีตัวตนและเป็นที่ต้องการของใครสักคนที่ผมเฝ้ารอมานาน โดยที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาเป็นใคร แต่ก็เหมือนโชคชะตาจะเล่นตลกกับผม